عنوان

رابطه هنر و قدرت دردوره تیموریان(سده نهم هجری),‮‭The relation between art end power during the timurid era (ninth century Ah)‬

Number

‭۲۰۷۳۵پ‬

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

رابطه هنر و قدرت دردوره تیموریان(سده نهم هجری)

Parallel Title Proper

‮‭The relation between art end power during the timurid era (ninth century Ah)‬

First Statement of Responsibility

/زکیه اسرافیلی ایلخچی

Name of Publisher, Distributor, etc.

: حقوق و علوم اجتماعی

Date of Publication, Distribution, etc.

، ‮‭۱۳۹۷‬

Name of Manufacturer

، راشدی

Specific Material Designation and Extent of Item

‮‭۱۲۱‬ص‬

Text of Note

چاپی - الکترونیکی

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

تاریخ گرایش ایران اسلامی

Date of degree

‮‭۱۳۹۷/۱۱/۱۵‬

Body granting the degree

تبریز

Text of Note

هنر از جمله شاخص‌های فرهنگی است که دردوره تیموریان مورد توجه حاکمان قرار گرفته است .رغبت و حمایت حاکمان تیموری از هنر و هنرمند ایرانی به عنوان ابزاری برای نمایاندن قدرت دستگاه حاکمه استفاده می‌شد .تجمع هنرمندان از نواحی مختلف ایران درسمرقند باعث گردید که هنر ایرانی به صورت ابزاری برای نشان دادن شکوه نهاد قدرت درآید وآثار ایجاد شده در عین زیبایی، اقتدار حکومت را نیز درنظر ببینده به تصویر می‌کشید .دوره شاهرخ رویکرد سیاسی دستگاه حاکم نسبت به هنر همچنان ادامه سیاست فرهنگی تیمور بود، با این تفاوت که با توسعه خط مشی‌های سیاسی، امنیت و امکانات بیشتری در اختیار هنرمندان قرار گرفت .فضای حمایت هنری بر پایه توازن فوق‌العاده، بین اعضای حکومتی باعث شد اسلوب تازه‌ای در زمینه هنرهای بصری در ایران ایجاد شود .هنردوستانی مانند امیر علیشیر نوایی توانستند با استفاده از اقتدار مالی و سیاسی به پشتیبانی از هنر ایرانی بپردازند .حکام تیموری از هنرهایی که شهرت و بزرگ نمایی و اقتدار برای آن‌ها به دنبال داشت، حمایت می‌کردند و هنرهایی از جمله معماری و نگارگری و خوشنویسی و تذهیب مورد توجه حکومت قرار گرفت .مسجدگوهر شاد نمونه‌ای ازآثار معماری این دوره و نمادی از عظمت و قدرت حکومت دوره شاهرخ است .عصر سلطان حسین بایقرا نیز به عنوان دوره دوم شکوه هنر تیموری بسیار شاخص می‌باشد که تجلی مینیاتور ایرانی با شهرت نماینده این سبک، کمال‌الدین بهزاد است .با توجه به رویکرد سیاسی حکومت و شکوه و عظمت و ماندگاری آثاری که در زمان حاکمان مقتدر و قدرتمند تیموری ایجاد شده، می‌توان آن را رنسانس هنری دوره تیموری و عصر استفاده ابزاری از هنر برای نشان دادن شکوه وعظمت حکومت و کسب مشروعیت سیاسی و مذهبی برای حکومت نامید.هنرمندان ایرانی توانستند با استفاده از هنر گام‌هایی مهم در حفظ هویت ملی و فرهنگ ایرانی بردارند و هنر ایرانی را از یک هنر منطقه‌ای به یک هنر جهانی تبدیل کنند .در این پژوهش با استفاده از منابع تاریخی و روش توصیفی و تحلیلی به بررسی ارتباط متقابل نهاد قدرت با هنر و هنرمندان دوره تیموری پرداخته و علل حمایت نهاد قدرت از هنر و هنرمندان و پیامدهای بهرمندی هنر و هنرمندان، از سیاست حاکم در جامعه آن روز و تأثیرات متقابل هر یک واکاوی شده است

Text of Note

Art is one of the cultural indicators that the rulers have been concerned about during the Timurid era. The relief and support of the Timurid rulers of Iranian art and art was used as a means of representing the power of the ruling apparatus. The gathering of artists from different regions of Iran in the Persian Gulf made Iranian art a tool to show the splendor of power, and the effects created in the same beauty also portrayed the authority of the state. The course of the Shahrokh's political approach to the arts was still the continuation of the Timurid cultural policy, with the difference that it was at the hands of the artists with the development of political policies, security and more. The atmosphere of artistic support based on the immense balance between government members has created a new style of visual arts in Iran. Fans like Amir Alishir Nawa'i were able to support Iranian art by using financial and political authority. The Timurid rulers supported arts that had a reputation and authority for them, and arts such as architecture, painting, calligraphy and illumination were considered by the government. The happy mosque is an example of the architectural effects of this period and a piece of the majesty and power of Shahrokh's rule. The era of Sultan Hussein Beyyara is also a very significant feature of the second temple of Timurid art, which is the expression of Iranian miniature, with the reputation of this representative, Kamal al-Din Behzad. Considering the political approach of the government and the magnificence and survivability of works created during the powerful and powerful Timurid rule, it can be used as an artistic renaissance of the period and the era of the use of art to show the glory and majesty of the government and the political and religious legitimacy for the government Iranian artists have been able to draw on important steps in preserving national identity and Iranian culture by using art and turning Iranian art from a regional art to a world art. In this research, using historical sources and a descriptive and analytical method, the author examines the relationship between the power unit and the arts of the time, and the reasons for the support of the power institution from the arts and artists and the consequences of the arts and artists, from the ruling politics of that day And the mutual effects of each one are analyzed

Parallel Title

‮‭The relation between art end power during the timurid era (ninth century Ah)‬

اسرافیلی ایلخچی، زکیه

Esrafili Ilhkchi, Zakieh

Public note

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی