تأثیر هشت هفته تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر تغییرات آیریزین، برخی شاخص های گلایسمیک و نسبت چربی احشایی به توده عضلات بدن زنان چاق غیر فعال
First Statement of Responsibility
/زهرا نیکنام
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: تربیت بدنی و علوم ورزشی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
Name of Manufacturer
، میرزائی
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری
Discipline of degree
فیزیولوژی ورزشی
Date of degree
۱۳۹۷/۰۱/۲۷
Body granting the degree
تبریز
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
زمینه و اهداف :فعالیت بدنی از ملزومات زندگی ماشینی امروز محسوب می شود .تجمع چربی از جمله عوارض زندگی ماشینی است اما اخیرا محققان دریافته اند که آیریزین می تواند بافت آدیپوز سفید را به بافت آدیپوز قهوه ای تبدیل کرده و باعث افزایش متابولیسم و هزینه کالریک شود و نیز در افراد با شاخص توده بدنی متفاوت و ویژگی های متابولیکی متفاوت تغییرات متفاوت دارد .هدف از این مطالعه تعیین تأثیر هشت هفته تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر تغییرات آیریزین، برخی شاخص های گلایسمیک و نسبت چربی احشایی به توده عضلات بدن زنان چاق غیر فعال می باشد .مواد و روش ها :در مطالعه حاضر ۳۳ زن چاق دارای شاخص توده بدنی بالای۳۰ -۲ kg.m به سه گروه تمرینی استقامتی (۳ ۴۰سال و ۶۲/۸۱ ۵/۹ کیلوگرم(، مقاومتی (۴ ۳ ۷سال و ۹۴/۸۲ ۴/۱۰کیلوگرم( و ترکیبی) ۴ ۳۷ سال و۴۴/۸۵ ۰۱/۱۱کیلوگرم (تقسیم شدند .فعالیت ورزشی مربوطه به شکل پیشرونده طی ۸ هفته اعمال شد که در حالت کلی به شکل دویدن روی نوارگردان با شدت ۵۰ تا ۷۰ درصد اکسیژن مصرفی بیشینه و کار با دستگاه های مقاومتی با شدت ۶۰ تا ۸۰ درصد ۱RM به مدت ۴۰ الی ۴۵ دقیقه با تناوب ۳ جلسه در هفته بود .گروه ترکیبی بصورت یک جلسه در میان تحت دو پروتکل مذکور به فعالیت پرداخت .در ابتدا و انتهای دوره نمونه گیری خونی و اندازه گیری های ترکیب بدنی صورت گرفت .داده ها با استفاده از آزمون های شاپیرو ویلک، آنوای دو راهه در سطح معنی داری <۰۵/۰ مورد تحلیل قرار گرفت .نتایج :تفاوت معناداری در بین گروه ها در حیطه متغیر آیریزین مشاهده نشد) ۰/۰۵ .
Text of Note
BACKGROUND Physical exercise is a requirement of today's machine life. Fat accumulation is one of the consequences of machine life, but researchers have recently discovered that Irisin can convert white adipose tissue to brown adipose tissue and increase metabolic rate and caloric cost, and is vary in individuals with different body mass index and metabolic characteristics. The aim of this study is to determine the effect of eight weeks of endurance, resistance and concurrent training on irisin changes, some glycemic indexes and viscera fat to muscle mass ratio on sedentary obese women. METHODS In this study, 33 obese women with a body mass index above 30 Kg.m-2 divided in to three groups: endurance (Age 40 3 years and Weight 81.62 9.5 kg), resistance (Age 37 4 years and Weight 82.94 10.4 kg) and concurrent training (Age 37 4 years and Weight 85.44 11.01 kg). Training was applied in eight progressive weeks. In general as running on a treadmill at 50 to 70 of VO2max and working with resistance machines by 60 to 80 percent of 1RM for 40 to 45 minutes, 3 sessions a week. The concurrent team performed in a mid-term meeting. At first and the end of study, blood sampling and physical composition were measured. Analyses was done by Shapiro-Wilk test and two-way repeated measure ANOVA (<0.05). RESULTS No significant difference was found between the groups in the irisin variable (P <0.05). But the results of each group showed a significant difference in their pre- post (endurance group P = 0.004, resistance group P = 0.006 and in concurrent group P = 0.031). The glycemic index also didnt show any significant difference between the groups (P >0.05). There was no significant difference in HOMA-IR and the ratio of visceral fat to muscle mass between the groups (P >0.05). CONCLUSIONS Eight weeks of endurance, resistance and concurrent isocratic training had not any different in irisin changes and all training methods in inactive obese women caused a significant decrease in irisin levels