عنوان

بررسی وضعیت حقوقی کارگران قراردادی در مناطق آزاد تجاری صنعتی ایران

Number

‭۱۷۴۴۵پ‬

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

بررسی وضعیت حقوقی کارگران قراردادی در مناطق آزاد تجاری صنعتی ایران

First Statement of Responsibility

/راضیه فتحی

Name of Publisher, Distributor, etc.

: حقوق و علوم اجتماعی

Date of Publication, Distribution, etc.

، ‮‭۱۳۹۵‬

Name of Manufacturer

، افشاری

Text of Note

چاپی

Dissertation or thesis details and type of degree

کارشناسی ارشد

Discipline of degree

حقوق

Date of degree

‮‭۱۳۹۵/۱۱/۲۰‬

Body granting the degree

تبریز

Text of Note

تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی وضعیت حقوقی کارگران قراردادی در مناطق آزاد تجاری صنعتی ایران پرداخته است .یافته های تحقیق حاکیست در مجموع کارفرمایان در مناطق آزاد ایران می‌توانند با کارگران قراردادهای کار با مدت موقت) کمتر از یکسال (منعقد کنند و چنین قراردادهایی را برای چندین سال نیز با کارگران تمدید کنند .بدون اینکه تمدید و مجموع این قراردادها حقی برای کارگران ایجاد کند .علاوه بر این، نهاد حقوقی تعلیق قرارداد کار در تصویب نامه مقررات اشتغال نیروی انسانی و بیمه تامین اجتماعی در مناطق آزادتجاری ـ صنعتی جمهوری اسلامی ایران پیش‌بینی نشده است .کارفرما در مناطق آزاد ایران می‌تواند، کارگر را بدون دلیل اخراج کند و در صورت شکایت کارگر ورسیدگی هیأت حل اختلاف) موضوع فصل چهارم مقررات مذکور(، اگر ناموجه بودن اخراج تأیید شود کارفرما را مخیر می‌کند که‌کارگر را به کار برگرداند یا اینکه به او حق سنوات به میزان حقوق ‮‭۴۵‬ روز برای هر سال خدمت‌بپردازد .در حقیقت کارفرما می‌تواند با پرداخت مبلغی، کارگر را به‌صورت ناموجه اخراج کند .همچنین مقررات اشتغال مناطق آزاد ایران تعریف صریح و روشنی در مورد از کار افتادگی ندارد .در خصوص شرایط کار نیز باید گفت که در مقررات مناطق آزاد ایران میزان ساعات کار روزانه و ساعات کار و هفتگی مشخص و معین نشده، فقط ساعات کار در چهار هفته متوالی تعیین شده است .تعیین حداقل مزد در این مناطق براساس مصوبه سالانه شورایعالی کار در خصوص تعیین حداقل مزد می باشد .مقاوله نامه ها و توصیه نامه های سازمان بین المللی کار در این مناطق لازم الرعایه می باشد .علاوه بر این در مقررات مناطق آزاد ایران درباره استعفا، چگونگی تعیین دستمزد مقرراتی پیش‌بینی‌نشده است

Text of Note

By the use of descriptive-analytic method, this study investigate the legal status of contract workers in free trade-industrial zones of Iran. The results imply that generally, the employers in Iranian free zones can sign labor contracts with workers for a temporary period (less than one year) and also extend such contracts for several years with workers. Moreover, the legal entity for the suspension of the employment contract in the adoption of human resource employment and social security insurance in free trade-industrial zones on the Islamic Republic of Iran has not been predicted. In Irans free zones, employer can dismiss worker without any reason, and if the worker complaints and the Dispute Board verify it (the subject of Chapter 4 of the referred regulations), if the dismissal is confirmed as unjustifiable, then the employer has the authority to return the worker back to work or to provide him with severance pay of 45 days for each year of the service. In fact, the employer may dismiss a worker unjustifiably by paying him an amount. Also, the employment provisions of Irans free zones do not have an explicit and clear definition about disability. In terms of work conditions it should be said that in the regulations of Irans free zones, daily and weekly working hours have not been specified and only the working hours in four consecutive weeks has been determined. The determination of minimum wage in these areas is based on annual approval of the Supreme Council on the minimum wage. The conventions and recommendations of the International Labor Organization in these areas are mandatory. Moreover, in the provisions of Irans free zones on resignation, the way of determining the regulatory wage has not been predicted

راضیه فتحی

مجتهدی، محمد رضا، استاد راهنما

مظهری، محمد، استاد مشاور

Public note

سیاه و سفید

نمایه‌سازی قبلی