در خانواده نعنائیان، گیاهان دارویی و اسانس¬دار با داشتن انعطاف اکولوژیکی بالا به عنوان یکی از ذخایر ژنتیکی مهم در جامعه گیاهی محسوب می¬شوند. از مشکلات عمده در تولید گیاهان دارویی مسئله علف¬های هرز است. مدیریت تلفیقی علف¬های هرز، بعنوان یک استراتژی راهبردی در جهت کاهش اثرهای سوء زیست محیطی و افزایش کارایی علف¬کش¬ها مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور آزمایشی در سال 1395-1394 اجرا شد و اثر تیمارهای مختلف مدیریت علف¬های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه بالنگوی شهری بررسی شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک¬های کامل تصادفی در سه تکرار پیاده گردید. در این بررسی دو سطح علف¬کش (کاربرد و عدم کاربرد علف¬کش) در کرت¬های اصلی و تیمارهای کشت خالص بالنگوی شهری آلوده و عاری از علف¬هرز و کشت به همراه استفاده از مالچ و گیاهان پوششی (کشت خالص بالنگوی شهری آلوده به علف¬هرز، کشت خالص بالنگوی شهری عاری از علف¬هرز، بالنگوی شهری + مالچ کاه و کلش، بالنگوی شهری + عدس، بالنگوی شهری + گاودانه، بالنگوی شهری + جو، بالنگوی شهری + ماشک گل خوشه¬ای) در کرت¬های فرعی قرار گرفتند. طی نمونه¬برداری از علف¬های¬هرز موجود در مزرعه بالنگوی شهری، گونه¬هایی همچون سلمه¬تره (Chenopodium album L.)، کاسنی وحشی (Cichorium intybus L.)، چسبک (Setaria viridis L.)، توق (Xanthium strumarium L.)، پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.) و علف¬شور (Salsola kali L.) از جمله علف¬های¬هرز غالب مزرعه بودند. تراکم و وزن خشک علف¬های¬هرز موجود در مزرعه بالنگوی شهری در تیمار کشت خالص بالنگوی شهری تحت شرایط عدم مصرف علف-کش تریفلورالین بیشترین مقدار و در تیمار بالنگوی شهری + مالچ کاه و کلش همراه با مصرف ترفلورالین کمترین مقدار را دارا بود. میانگین ارتفاع علف¬های هرز در تیمار عدم وجین در حداکثر مقدار بود. مقایسه میانگین داده¬ها نشان داد که بین روش¬های مدیریتی بکار برده شده برای کنترل علف-های¬ هرز در مزرعه بالنگوی شهری، استفاده از مالچ کاه و کلش و گیاه پوششی ماشک گل خوشه¬ای بیشترین کاهش را در ارتفاع علف¬های¬هرز سبب گردید. آلودگی به علف¬های¬هرز سبب کاهش درصد پوشش سبز، شاخص کلروفیل برگ، قطر شاخه اصلی، تعداد گره در شاخه اصلی و شاخه¬ فرعی، تعداد شاخه فرعی بارور، تعداد برگ در شاخه اصلی و شاخه¬ فرعی، وزن خشک برگ شاخه اصلی و فرعی، تعداد چرخه گل شاخه اصلی و فرعی، تعداد دانه در کپسول، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه تک بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی تک بوته عملکرد بیولوژیکی در واحد سطح و شاخص برداشت گیاه بالنگوی شهری شد. با این حال ارتفاع شاخه اصلی و شاخه¬ فرعی و ارتفاع اولین کپسول از سطح خاک بالنگوی شهری در تیمارهای آلوده به علف¬هرز به صورت معنی¬داری افزایش یافت. در این تحقیق تداخل علف¬های¬هرز با گیاه زراعی سبب کاهش رطوبت خاک شد. استفاده از روش¬های مدیریتی کنترل علف¬های-هرز میزان افت رطوبت خاک را در تیمار بالنگوی شهری آلوده به علف¬هرز کاهش داد. بین روش¬های مدیریتی اعمال شده، استفاده از مالچ کاه و کلش و تیمار گیاه پوششی ماشک گل خوشه¬ای به همراه استفاده از علف¬کش تریفلورالین بیشترین تاثیر درکاهش وزن خشک و ارتفاع علف¬های¬هرز و افزایش عملکرد و اجزای عملکرد بالنگوی شهری داشت
Text of Note
Abstract: Medicinal plants and essential oils plants of the Labiacease family are considered as one of the important plant genetic resources due to their great ecological resilience to diverse climates. One of the major problems in the production of medicinal plants is the issue of weeds. Preventing weed damage in modern agriculture has become a key component of increasing food production. Meanwhile, integrated weed management has been considered as a strategic strategy to reduce adverse environmental effects and increase the effectiveness of herbicides. For this purpose, an experiment was conducted in 2016-2017 and the effect of different weed management treatments on yield and yield components of urban balangi was investigated. The experiment was performed as a split plot based on a randomized complete block design with three replications. In this study, two levels of herbicides (application and non-application of herbicides) were placed in main plots and treatments of net cultivation of infected and non-infected Dragon’s head and cultivation with the use of mulch and cover plants (pure cultivation of Dragon’s head infected with weeds, pure cultivation of weed-free Dragon’s head, Dragon’s head + straw mulch, Dragon’s head + lentil, Dragon’s head + barley, Dragon’s head + barley, Dragon’s head + cluster vetch) in sub plots. During the sampling of weeds in the Dragon’s head farm, species such as Chenopodium album L., Cichorium intybus L., Setaria viridis L., Xanthium strumarium L.), desert ivy (Convolvulus arvensis L.) and saline (Salsola kali L.) were the dominant weeds in the field. Density and dry weight of weeds in Dragon’s head farm in net Dragon’s head cultivation under non-use of trifluralin herbicide conditions was the highest and had the lowest amount in the treatment of Dragon’s head + straw mulch. The mean height of weeds in non-weeding treatment was at maximum amount. Comparison of the mean of the data showed that among the management methods used to control weeds in the Dragon’s head farm, the use of straw mulch and cluster vetch cover plant had the highest reduction in weed height. Weed infestation reduces green cover percentage, leaf chlorophyll index, main branch diameter, number of nodes in main branch and sub-branch, number of fertile sub-branches, number of leaves in main branch and sub-branch, leaf dry weight of main branch and sub-number of main and secondary branch flower cycles, number of seeds per capsule, number of seeds per plant, single plant seed yield, 1000-seed weight, single plant biological yield, biological yield per unit area and harvesting index of Dragon’s head. However, the height of the main and sub-branches and the height of the first capsule from the soil surface of Dragon’s head increased significantly in weed-infested treatments. Among the management methods applied in this experiment, the use of straw mulch and the treatment of cluster vetch cover plant along with the use of Trifluralin herbicide had the greatest effect on reducing dry weight and weed height and increasing the yield and yield components of Dragon’s head. In this study, the interaction of weeds with crops reduced soil moisture. The use of weed control management methods reduced the rate of soil moisture loss in the weed infested Dragon’s head treatment
OTHER VARIANT TITLES
Variant Title
Integrated weed management of lallemantia iberica Fish.et Mey