گنجینه شعر فارسی همچون مجموعه واحدی است که بررسی هر جزیی از آن نیازمند توجه به کل آن است. یکی از مستندترین و مطمئن ترین شیوه ها برای شناخت شعر هر شاعری بررسی تاثیر سخن گذشتگان بر مضامین شعری او و تشریح همسانی ها و همگونی های بین اشعار آن شاعر و شاعران پیش از اوست. یکی از شاعرانی که در سرودههای خود به خصوص در غزلهایی که از آغاز تا پایان حیات شاعری خود گفته، از مضامین شعری حافظ تاثیر فراوان پذیرفته است. شیخ آذری اسفراینی، شاعر پارسی گوی قرن نهم هجری است که با مطالعه دیوان باقی مانده از این شاعر، می توان نوعی نزدیکی و تجانس روحی و ذوقی بین این شاعر کمتر شناخته، با شاهین بلندپرداز شعر فارسی، حافظ احساس کرد، این پژوهش بر آن است تا به تبیین گونه ها و نمونه های همسانی مضامین و اندیشه های شعری شیخ آذری و حافظ و نیز برخی اشتراکات لفظی و واژگانی بین این دو شاعر بپردازد