استانهای گیلان و مازندران دارای حال و هوای خاصی در فضای ایران هستند. سرزمینی که از بلندیهای البرز تا سواحل دریای خزر گسترده است. چشماندازی سرسبز با رودها کوچک و بزرگ در برابر دیدگان ما به نمایش میگذارد که با پهنههای اخری رنگ و خشک مرکز ایران تفاوت فاحش دارد. در این مختصر قصد بر آن است به معرفی قمستی از این فرهنگهای ناشناخته بومی در مورد ساختمانسازی در منطقهی شمال بپردازیم. عوامل شکل دهنده به مسکن روستایی در شمال بررسی شود. چگونگی استفاده از چوب در بناهای شمال مورد تحلیل قرار گیرد. سختن گفتن از مسکن به ویژه سنتی و روستایی کار سادهای نیست. تنوع آب و هوا، معیشت ، آداب و رسوم ... سبب شده است که مسکن نیز به اشکال گوناگون درآید و با عناصر فرهنگی پیرامونش در آمیزد. هم از این رو، گاهی هر مجموعه از این قبیل مساکن آن چنان پیچیده است که نیاز به پژوهش جداگانه دراد. در مواردی شاید بتوان نمونهای یافت و آن را به گونهای تعمیم داد، اما این کار نیز پژوهشگر را با مشکلاتی روبرو می کند. مسکن روستایی از مصالحی شکل گرفته است که طبیعت در اختیار روستایی گذاشته و به همین دلیل؛ چوب مهمترین مصالح در ساختمان خانههای جنگلی است.