ادایی شیرازی، بهاءالدین علی، محمد(وفات 928 ق)، ملیت ایرانی خطاط و شاعر، متخلص به ادایی. وی همچون همشهریش سعدی پیوسته سفر میکرد و با اهل فضل و کمال در اطراف و اکناف عالم مصاحب میشد و از هر طایفهای فضیلتی کسب میکرد. وی نه تنها در سرودن شعر از مثنوی و قصیده و غزل توانا بود که کاتب توانایی نیز بود و خط را خوش مینوشت. در استانبول درگذشت. از آثار وی: صنظم تاریخ سلطان سلیم╗، به بحر شاهنامه، تحت عنوان: صسلیمنامه╗؛ یک نسخه صنه سپهر╗ امیر خسرو دهلوی، به قلم کتابت متوسط، با رقم: ص... علی ید اقل... علی المشهور به ادایی... ثلاث و عشرین تسعمائه╗ از اوست: ماه من آئینه هرگه پیش رخسار آورد صورت آئینه را با خود به گفتار آورد (برگرفته از سایت راسخون)
NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
تالیف مولانا محمد ادائی شیرازی، با تصحیح و حواشی و تعلیقات بکوشش عبدالسلام بیلگن