Evaluation of new onset hyperglycemia/DM cases and factors related to it in covid-19 patients admitted to Imam Khomeini hospital
Title Proper
بررسی مورد هایپرگلیسمی و عوامل مرتبط به آن در بیماران کووید ۱۹ بستری شده در بیمارستان امام خمینی
General Material Designation
[Dissertation]
First Statement of Responsibility
Rabeet Rashid
First Statement of Responsibility
ربیت راشد
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
Tehran University of Medical Sciences, Faculty of Medicine
Date of Publication, Distribution, etc.
2022
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
53P
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
Doctor of Medicine(MD)
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
INTRODUCTION:This single-centered retrospective cross-sectional study aims to evaluate the new onset hyperglycemia/DM cases and factors related to it in covid-19 patients.It has been reported that DM and reactive hyperglycemia are regarded as predictors of severity in SARSCoV and MERS-CoV infected patients. However, little is known about the association between SARS-CoV-2 and DM; nevertheless, different recent studies observed the link between hyperglycemia and SARS-CoV-2 even in non-DM patients therefore; this study aims to review etiologic role of SARS-CoV-2 in new onset hyperglycemia or DM. METHODS: This retrospective cross-sectional study was performed on all patients (without boundaries of age and sex) with confirmed Covid-19 infection, (on the basis of presence of either typical chest-CT findings or a positive PCR) and patients who had pre-existing diabetes or had high levels of HbA1c (>6.5) on hospital admission were excluded from our study. In the diagnostic-therapeutic course of patients with covid-19 admitted to Imam Khomeini hospital routine procedures, examinations, imaging and laboratory testing were performed. Patient’s information such as age, sex, demographic data, co-morbidities, severity of their covid-19 infection, duration of their hospital stay, need for ICU care etc were documented in patient’s medical records. Medical records of patient were archived and were later on reviewed in future during analysis. Patients were included from all three groups of severity of covid infection: moderate (spo2 90-94%), severe (spo2< 90%) and critical (intubated patients and patients with spo2<90% with oxygen mask). Patients were further divided into two groups: 1) those with new onset hyperglycemia, and 2) those without new onset hyperglycemia. The patient’s medical records were used to gather information and evaluate and assess desired outcome in these patients during at least 3-month follow up. We used information from patient’s medical records to determine the frequency of the variables in this retrospective study. All ethical considerations were observed in this study. Data gathered was analyzed and documented by the software SPSS (version 26). RESULTS :Among the hyperglycemic group were females 59 patients (59.0%) and the rest of 41 patients (41.0%) were males. The study suggests that gender predisposition to acquire hyperglycemia after covid-19 infection is not significant (p value 0.124). our study also suggests that age is also not a significant factor for developing hyperglycemia after covid-19 infection (p value 0.222). Mean D-dimer level in hyperglycemic patients was 2949.2346 (SD 7894.2192) and our study reports suggests that hyperglycemia is associated with high D-dimer levels in covid-19 patients (p value 0.016). Our study reports also suggested that hyperglycemia was associated with a longer duration of hospital stay in covd-19 patients (p value <0.001), such that the mean duration of hospital stay in hyperglycemic patients was 8.1000 days. . Our study report suggested that hyperglycemia was associated with increased need of; ICU admission (p value 0.043), tociluzimab therapy (p value <0.001), pulse cortone therapy (p value 0.002). On a similar note, 1.0% (1 patient) of patients among the hyperglycemic group died during hospitalization, but our study report suggested that there was no role of hyperglycemia in increasing mortality in covid-19 patients (p value 0.495). Our study also suggested that there was no role of severity of COVID-19 infection on hyperglycemia (p value 0.360). Finally, our study also suggested that 46 patients (46%) with hyperglycemia during hospitalization became diabetic during their follow-up, (p value <0.001) and the data suggested that most patients who developed DM in their follow-up had high BMI (mean BMI of 33.9565). Thus, our study suggests that high BMI can be one of the risk factors associated with development of DM after COVID-19 infection. CONCLUSION: This study came to a conclusion that hyperglycemia was associated with high D-dimer levels (p value 0.016), longer duration of hospital stay (p value <0.001), increased need of; ICU admission (p value 0.043), tociluzimab therapy (p value <0.001), pulse cortone therapy (p value 0.002). Our study also concluded there was no role of severity of COVID-19 infection on hyperglycemia (p value 0.360). Our data also suggested that most patients who developed DM in their follow-up had high BMI (mean BMI of 33.9565); p value <0.001, implying that high BMI can be one of the risk factors associated with development of DM after COVID-19 infection.
Text of Note
مقدمه: این مطالعه مقطعی گذشته نگر و تک مرکزی با هدف ارزیابی موارد شروع جدید هیپرگلیسمی/DM و عوامل مرتبط با آن در بیماران کووید-19 انجام شده است. گزارش شده است که دیابت و هیپرگلیسمی واکنشی به عنوان پیش بینی کننده شدت در SARSCoV و بیماران مبتلا به MERS-CoV. با این حال، اطلاعات کمی در مورد ارتباط بین SARS-CoV-2 و DM وجود دارد. با این وجود، مطالعات مختلف اخیر ارتباط بین هیپرگلیسمی و SARS-CoV-2 را حتی در بیماران غیر دیابتی مشاهده کردند. این مطالعه با هدف بررسی نقش اتیولوژیک SARS-CoV-2 در هیپرگلیسمی یا دیابت با شروع جدید انجام شده است. روش کار: این مطالعه مقطعی گذشته نگر بر روی کلیه بیماران (بدون مرز سن و جنس) با عفونت تایید شده کووید-19 (بر اساس وجود یافته های تیپیک سی تی قفسه سینه یا PCR مثبت) و بیمارانی که دیابت از قبل موجود یا دارای سطوح بالای HbA1c (>6.5) در هنگام بستری در بیمارستان از مطالعه ما حذف شدند. در دوره تشخیصی- درمانی بیماران مبتلا به کووید 19 بستری در بیمارستان امام خمینی، اقدامات روتین، معاینات، تصویربرداری و آزمایشات آزمایشگاهی انجام شد. اطلاعات بیمار مانند سن، جنس، اطلاعات دموگرافیک، بیماریهای همراه، شدت عفونت کووید-19، مدت بستری در بیمارستان، نیاز به مراقبتهای ویژه و غیره در پرونده پزشکی بیمار ثبت شد. سوابق پزشکی بیمار بایگانی شد و بعداً در آینده در طول تجزیه و تحلیل مورد بررسی قرار گرفتبیماران از هر سه گروه با شدت عفونت کووید: متوسط (spo2 90-94%)، شدید (spo2< 90%) و بحرانی (بیماران انتوبه شده و بیماران با spo2<90% با ماسک اکسیژن) وارد شدند. بیماران بیشتر به دو گروه تقسیم شدند: 1) آنهایی که هیپرگلیسمی شروع جدید داشتند و 2) آنهایی که هیپرگلیسمی با شروع جدید نداشتند. از سوابق پزشکی بیمار برای جمعآوری اطلاعات و ارزیابی و ارزیابی پیامد مطلوب در این بیماران طی حداقل پیگیری 3 ماهه استفاده شد. ما از اطلاعات سوابق پزشکی بیمار برای تعیین فراوانی متغیرها در این مطالعه گذشته نگر استفاده کردیم. تمامی ملاحظات اخلاقی در این مطالعه رعایت شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 26) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از میان گروه هیپرگلیسمی، 59 بیمار (59.0%) زن و بقیه 41 بیمار (41.0%) مرد بودند. این مطالعه نشان می دهد که استعداد جنسیتی برای ایجاد هیپرگلیسمی پس از عفونت کووید-19 معنی دار نیست (p value 0.124). مطالعه ما همچنین نشان می دهد که سن نیز عامل مهمی برای ایجاد هیپرگلیسمی پس از عفونت کووید-19 نیست (p value 0.222)میانگین سطح D-dimer در بیماران هیپرگلیسمی 2949.2346 (SD 7894.2192) بود و گزارش های مطالعه ما نشان می دهد که هیپرگلیسمی با سطوح بالای D-dimer در بیماران کووید-19 همراه است (p value 0.016). گزارشهای مطالعه ما همچنین نشان میدهد که هیپرگلیسمی با طول مدت اقامت طولانیتر در بیمارستان در بیماران کووید-19 (p value<0.001) همراه است، به طوری که میانگین مدت اقامت در بیمارستان در بیماران هیپرگلیسمی 8.1000 روز بود. گزارش مطالعه ما نشان داد که هیپرگلیسمی با افزایش نیاز به. بستری در ICU (p value 0.043)،درمان توسیلوزیماب (p value <0.001)،پالس کورتون درمانی (p value 0.002). در نکته مشابه، 1.0٪ (1 بیمار) از بیماران در میان گروه هایپرگلیسمی در طول بستری شدن در بیمارستان جان خود را از دست دادند، اما گزارش مطالعه ما نشان داد که هیچ نقشی در افزایش مرگ و میر در بیماران کووید-19 وجود ندارد (p value 0.495). مطالعه ما همچنین نشان داد که هیچ نقشی از نظر شدت عفونت COVID-19 در افزایش قند خون وجود ندارد (p value 0.360).در نهایت، مطالعه ما همچنین پیشنهاد کرد که 46 بیمار (46٪) مبتلا به هیپرگلیسمی در طول بستری در بیمارستان در طول پیگیری خود به دیابت مبتلا شدند (001/0 p value) و دادهها نشان داد که اکثر بیمارانی که در پیگیری خود به دیابت مبتلا شدهاند، BMI بالایی داشتند. میانگین BMI 33.9565). بنابراین، مطالعه ما نشان میدهد که BMI بالا میتواند یکی از عوامل خطر مرتبط با ابتلا به دیابت پس از عفونت COVID-19 باشد. نتیجهگیری: این مطالعه به این نتیجه رسید که هیپرگلیسمی با سطوح بالای D-dimer (p value 0.016)،طول مدت بیشتر بستری در بیمارستان (p value <0.001)،افزایش نیاز به بستری در ICU (p value 0.043)،درمان توسیلوزیماب (p value <0.001)،پالس کورتون درمانی (p value 0.002). مطالعه ما همچنین به این نتیجه رسید که هیچ نقشی در شدت عفونت COVID-19 بر هیپرگلیسمی وجود ندارد (p value 0.360). دادههای ما همچنین نشان میدهد که اکثر بیمارانی که در پیگیری خود دچار دیابت شدند، BMI بالایی داشتند (میانگین BMI 33.9565). مقدار p <0.001،نشان می دهد که BMI بالا می تواند یکی از عوامل خطر مرتبط با ایجاد DM پس از عفونت COVID-19 باشد.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
عوامل مخاطرهانگیز
Entry Element
Risk factors
a07
a07
COVID-19
hyperglycemia
هایپرگلیسمی
new-onset DM
PERSONAL NAME - PRIMARY RESPONSIBILITY
Relator Code
, Author
Relator Code
, Author
Rashid, Rabeet
راشد، ربیت
PERSONAL NAME - SECONDARY RESPONSIBILITY
Relator Code
, Thesis advisor
Relator Code
, Thesis advisor
Relator Code
, Consulting advisor
Relator Code
, Consulting advisor
Relator Code
, Consulting advisor
Relator Code
, Consulting advisor
ghiasvand, fereshte
غیاثوند، فرشته
Hemmatabadi, Mahboobeh
همت آبادی، محبوبه
Abdollahi, Alireza
عبداللهی، علیرضا
CORPORATE BODY NAME - SECONDARY RESPONSIBILITY
Entry Element
Tehran University of Medical Sciences, Faculty of Medicine