بررسی تست تنفسی در بیماران مبتلا به بیماری پسوریازیس مراجعه گننده به درمانگاه و یا بستری در بخش پوست بیمارستان امام خمینی(ره) در سال 1400
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
شیما رفیعی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۷
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی عمومی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
بیان مسئله و اهداف: پسوریازیس یک بیماری شایع مزمن التهابی پوستی است با افزایش سرعت پرولیفراسیون سلولی، باعث بوجود آمدن پلاکهای نقرهای ضخیم، خشک و یا پوسته دار قرمز و خارشدار میشود. تشخیص کلینیکی این بیماری با ایجاد پلاک های نقره ای در اکستانسور اندام ها مثل زانو، آرنج و ... میباشد. این بیماری امروزه یک بیماری چند ارگانه است که ۷۳٪ از بیماران پسوریازیس، حداقل یک بیماری همراه دیگر دارند. باتوجه به اینکه مطالعات اخیر همراهی پسوریازیس با COPD را بیان کرده اند ولی مطالعات در این زمینه اندک میباشد. به همین منظور ما برآن شدیم که در این مطالعه به بررسی تست تنفس در بیماران پسوریازیس بپردازیم. روش اجرا: در این مطالعه case-control ، به بررسی تست تنفس در گروه کنترل (که براساس سن و جنس با گروه بیمار تطابق دارد) و بیماران مبتلا به پسوریازیس (در هر سن و جنسی) مراجعه کننده به درمانگاه و بستری در بخش پوست بیمارستان امام خمینی (ره) میپردازد. در این مطالعه گروه کنترل و بیماران پسوریازیس توسط اسپبرومتری با و بدون برونکودیلاتور بررسی شده و اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار spss بررسی و تحلیل شده است. نتایج: در این مطالعه 107 بیمار مبتلا به پسوریازیس و 106 فرد در گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین شاخص توده بدنی و تعداد افراد مصرف کننده سیگار، مبتلا به دیابت و فشار خون در بیماران پسوریازیس به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بوده است (P<0.05). تمامی متغییرهای اسپیرومتری در گروه پسوریازیس به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل می باشد (P<0.001). بیماران پسوریازیس با شدت بیماری متوسط تا شدید نسبت به بیماران پسوریازیس با شدت بیماری خفیف معیارهای اسپیرومتری کمتر داشته اند. متغییرهای اسپیرومتری در بیمارانی که مصرف متوتروکسات و سیگار داشته اند تفاوت معنی داری نداشته است. نتیجه گیری: تمام پارامترهای اسپیرومتری از جمله نسبت FEV 1 /FVC و FEF 25–75% در بیماران مبتلا به پسوریازیس کمتر بوده که این موارد می تواند عامل خطر برای ایجاد COPD باشد و بیماران پسوریازیس باید از این نظر غربالگری شوند. برای کاهش خطر ابتلا به COPD در بیماران پسوریازیس، رویکردهای پیشگیرانه، از جمله ترک سیگار و درمانها ضروری است.