بررسی اثر حفاظت انجمادی پنتوکسی فیلین (PTX) بر مسیر Nrf2/ARE در سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCS) موش پس از انجماد و ذوب
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
غزاله صادقیانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۱۴ص.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
بیولوژی تولیدمثل
Date of degree
۱۴۰۱/۰۵/۰۵
Text preceding or following the note
۲۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: انجماد سلول های بنیادی اسپرماتوگونیال (SSCs) یک روش مناسب برای بازگرداندن باروری در پسران جوان مبتلا به سرطان است. این فرآیند با افزایش گونه های فعال اکسیژن، تکه تکه شدن DNA، آپوپتوز، کاهش فعالیت سلولی و در نهایت کاهش توان باروری SSC ها همراه است. بنابراین، لازم است که کرايوپروتکتانت های مناسب به محیط انجماد اضافه شود تا آسیب های ناشی از انجماد به حداقل برسد. علاوه بر اين مسیر Nrf2/ARE یک مسیر سلولی اصلی است که در تنظيم سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی نقش بسيار مهمی دارد.هدف: هدف ما در این مطالعه بررسی اثر حفاظت انجمادی (cryoprotectant) پنتوکسی فیلین (PTX) به عنوان يک آنتی اکسيدان بر مسیر Nrf2/ARE در سلول های بنیادی اسپرماتوگونی (SSCs) موش پس از فرآيند انجماد و ذوب بود.روش کار: ابتدا سلولهای SSC از بيضه موشهای نوزاد جدا شده و خلوص آنها از طريق فلوسایتومتری با GFRα1 و ID4 اندازهگیری شد. پس از کشت، سلول ها در گروه های مختلف حاوی پنتوکسی فیلین، تریگونلین به عنوان مهار کننده Nrf2 و H2O2 به عنوان رادیکال آزاد، به مدت یک ماه منجمد شدند. در نهایت، زنده مانی سلول، ميزان کلونی زايی، ميزان سطح ROS داخل سلولی، MDA، SOD، CAT پس از فرآيند انجماد-ذوب بررسی شد. همچنين qRT PCR و وسترن بلات نیز برای ارزیابی بیان ژنها و پروتئینهای Nrf2، Keap-1، PI3K و AKT مورد استفاده قرار گرفت.یافتهها: میزان زنده مانی (44/0 ± 5/81) و کلونیزاسیون (33/0±33/4) SSCها، فعالیت SOD (34/2 ± 2/175) و CAT (10/2±14/40) و بیان Nrf2 (0.0 ± 2/12) ، PI3K (04/0 ± 862/3) و AKT (0/0 ± 259/0) پس از ذوب در گروه پنتوکسیفیلین در مقایسه با سایر گروههای انجماد افزايش معناداری را نشان داد (در گروه کنترل فاکتور های فوق به ترتیب 18/2±23/63، 57/0±33/2، 60/3 ± 5/133، 22/2 ± 22/22، 0/0±0/1، 0/0±0/1 و 0/0±0/1 بودند). همچنين بیان Keap-1 (40/0±55/0) و سطح ROS (26/0 ±14/43) و تولید MDA (0± 05/0) نیز در گروه پنتوکسی فیلین به طور معنیداری کاهش یافت (در گروه کنترل فاکتورهای ذکر شده به ترتیب. 0/0±0/1، 96/0±50/51 و 01/0 ± 10/0 بودند).نتیجهگیری: بر اساس نتایج، پنتوکسی فيلين به عنوان یک عامل کرايوپروتکتانت می تواند دفاع آنتی اکسیدانی را از طریق مسیر سیگنالینگ Nrf2 / ARE فعال کند و به احتمال زیاد می تواند برای انجماد و نگهداری طولانی مدت SSCها در کلینیک مورد استفاده قرار گيرد. با این حال، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.