بررسی نتایج آنالیز آکوستیک در بیماران SCC گلوتیک که تحت TLM قرار گرفته اند و قابلیت پیش بینی زودرس عود توسط آن در بیماران بیمارستان امیراعلم
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
مهدیه محبی کجیدی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۴۷ص.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
گوش و حلق و بینی ENT
Date of degree
۱۴۰۱/۱۰/۱
Text preceding or following the note
۱۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: در انتخاب درمان سرطان های گلوتیک حنجره علاوه بر مسائل انکولوژیک و برداشت کافی تومور باید به کیفیت صوت پس از درمان نیز توجه کرد. جراحی ترانس اورال حنجره با لیزر CO2 یکی از راههای موثر برداشت تومور با حاشیه ی مناسب و حفظ عملکرد تنفسی، محافظتی و صوتی حنجره می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت صوت پس از جراحی TLM و بررسی امکان پیش بینی عود زودرس سرطان SCC گلوتیک در بیماران، از طریق آنالیز صوتی پس از جراحی می باشد.روش اجرا: در این مطالعه 30 بیمار مبتلا به کنسر گلوتیک حنجره تحت TLM قرار گرفتند. بیماران در فواصل 6ماه و 12 ماه پس از جراحی تحت آنالیز صوتی با نرم افزار Praat، پرسشنامه ی خودارزیابی VHI و بررسی GRBAS توسط گفتار درمان گر قرار گرفتند و نتایج در دو گروه بیمارانی که عود داشتند و بیماران بدون عود مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفت.نتایج: پارامترهای صوتی jitter، shimmer، HTN،MPT، و امتیازات GRBAS و VHI در بیمارانی که تحتTLM قرار گرفته بودند در طی دوره ی فالو آپ (6و12 ماه) بهبود معنادار نشان داد و بیشترین تغییر یافت شده از نظر اندازه اثر به ترتیب MPT (86 درصد)، shimmer (80 درصد) و VHI (70 درصد) بوده است. در مقایسه ی بین گروه عود و گروه بدون عود تنها پارامتر با تفاوت معنادار MPT بوده است که در گروه عود افزایش بیشتری نسبت به گروه غیر عود داشته است. پارامترهای صوتی در گروه های مختلف تقسیم شده بر اساس نوع کوردکتومی، استیج بیماری و تارهای صوتی درگیر تفاوت معناداری نداشتند.نتیجه گیری: در مقایسه ی متغیرهای صوتی در طی فالوآپ در بیمارانی که عود داشتند نسبت به بیماران فاقد عود تنها پارامتری که در آن تغییر معنادار مشاهده شد MPT بود که بیماران با عود، به صورت معناداری افزایش بیشتری در MPT ، 6 و 12 ماه پس از درمان نشان دادند (p=.016). باقی پارامتر های آکوستیک هیچ تفاوت معناداری بر اساس وضعیت عود نشان ندادند و بنابراین بر اساس ارزیابی های آکوستیک و امتیازات GRBAS و VHI نمی توان میزان عود را به صورت زودرس پیش بینی کرد.