بررسی اثر کرم آویشن شیرازی در ترمیم زخم محل برداشت پیوند پوست با ضخامت نسبی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی، کور، کنترل شده با دارونما
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
محسن محمودی نشلی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۳ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری فوق تخصصی
Discipline of degree
جراحی پلاستیک و ترمیمی
Date of degree
۱۴۰۰/۱۰/۲۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
هدف: تعیین اثر درمانی کرم آویشن شیرازی در روند ترمیم زخم محل برداشت پیوند پوستی و مقایسه آن با دارونمامقدمه: روند بهبود زخم شامل مجموعه پیچیده ای از وقایع بیولوژیکی است که منجر به بازگرداندن عملکرد سد پوست، جلوگیری از دهیدراتاسیون و کاهش خطر عفونت می شود. با وجود پیشرفت های عمده در درمان زخم، ترمیم همچنان به عنوان یکی از چالش های مهم پیش رو باقی مانده است. پیوند پوستی به عنوان یک روش ترمیمی، کاربرد متعددی دارد. محل برداشت پیوند بستر مناسبی برای ارزیابی داروهای مختلف است و در صورت تایید تاثیر مثبت یک دارو، قابل استفاده در ترمیم سایر زخم های پوستی از جمله سوختگی درجه دوم سطحی و تروما می باشد. پانسمان های متعددی برای محل برداشت پیوند وجود دارد ولی هر کدام به گونه ای محدودیت هایی در زمینه کاهش درد، تسریع بهبودی و کاهش عفونت دارند. استفاده از خواص درمانی گیاهان دارویی مختلف در ترمیم زخم ها در مطالعات متعددی مورد بررسی و اخیرا بسیار مورد توجه قرار گرفته است. روش مطالعه: این مطالعه کارآزمایی بالینی به بررسی بیمارانی که از تاریخ مهر 1399 تا مهر 1400 به مدت یک سال تحت پیوند پوستی با ضخامت نسبی از ران قرار گرفتند، پرداخته است. پس از ارائه توضیح به بیمار و رعایت اخلاق پژوهش در صورت رضایت آگاهانه ی کتبی بیمار، به روش دو سر کور، مصرف روزی دو نوبت کرم آویشن شیرازی و کرم دارونما، از روز عمل جراحی در محل برداشت پیوند پوست در دو قسمت مجزا و مجاور تجویز شد. در روزهای7 ، 14، 21 و 28 بعد از عمل جراحی روند بهبود زخم بر اساس معیار Bates-Jensen توسط پزشک مجری طرح و دستیارش ارزیابی و امتیازدهی شده، شواهد وجود عفونت ارزیابی گردید و عکس برداری از زخم بیماران انجام شد و در انتها مقایسه اثر داروی اصلی و دارونما روی ترمیم زخم بررسی شد.نتایج: امتیاز کل در هفته های اول ، دوم، سوم، چهارم در گروه درمان با آویشن شیرازی در مقایسه با گروه دارونما به طور قابل ملاحظه ای معنی دار شد ( با P-value به ترتیب 004/0، 001/0، 001/0و 01/0).نتیجه گیری: استفاده از گیاه آویشن شیرازی منجر به تسریع بهبودی زخم در مقایسه با دارونما می شود. مطالعات بیشتری در آینده برای بررسی بهبود سایر انواع زخم ها و بررسی جای محل زخم نیاز می باشد.