بررسی نابرابری در شیوع آگاهی از تشخیص پوشش درمان و كنترل موثر دیابت شیرین در ایران براساس نتایج مطالعه STEPS در سال ۱۳۹۵
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
لیدا پرسه
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۹ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری فوق تخصصی
Discipline of degree
غدد و متابولیسم
Date of degree
۱۴۰۱/۰۵/۱۹
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: دیابت شیرین یکی از چالش برانگیزترین بیماری های مزمن برای سیستم های بهداشت جهانی است. دیابت بر همه گروه های اقتصادی اجتماعی در ایران تأثیر می گذارد و حتی در برخی شرایط مشاهده شده است که بار آسیب در گروه های اقتصادی اجتماعی پایین تر بیشتر است.هدف: هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی نابرابری های جغرافیایی در شیوع، آگاهی از تشخیص، پوشش درمانی و کنترل موثر دیابت در 429 شهرستان از ایران بود.روش اجرا: این مطالعه با استفاده از مدل برآورد نواحی کوچک (SES) و بر اساس نتایج پیمایش کشوری بررسی عوامل خطر بیماری های غیر واگیر (STEPS) در سال 2016، در ایران اجرا گردید. مدل سازی شیوع، آگاهی از تشخیص، پوشش درمانی و کنترل موثر دیابت در تمام مناطق ایران بر اساس داده های موجود را تخمین زد. نتایج مدلسازی در مقیاسهای جغرافیایی و اقتصادی-اجتماعی مختلف ارائه شد تا امکان مقایسه در سراسر کشور فراهم شود. نتایج: در سال 2016، شیوع دیابت بین % 18/3 تا % 84/19 برای زنان و% 36/2 تا %10/19 برای مردان متغیر بود. آگاهی از تشخیص بیماری از% 79/51 تا% 71/95 برای زنان و ٪۷3/۳۵ تا % 100برای مردان متغیر بود. میزان پوشش درمانی از % ۲3/۳۷ تا ٪۶1/۸۵ برای زنان و % 43/24 تا % 51/80 برای مردان متغیر بود. میزان کنترل مؤثر دیابت برای زنان بین % 05/12 تا % 61/63 درصد و برای مردان % 86/11 تا % 97/72 متغیر بود. در سراسر مناطق ایران، بین بالاترین و پایین ترین میزان شیوع، آگاهی از تشخیص، پوشش درمانی و کنترل موثر دیابت تفاوت قابل توجهی وجود داشت. شاخص های تمرکز شیوع دیابت، آگاهی از تشخیص و پوشش درمانی برای هر دو جنس، مثبت و معنی دار بود. در حالي كه شاخص كنترل موثر در هر دو جنس منفي و معني دار بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه وجود نابرابری در میزان شیوع، آگاهی از تشخیص، پوشش درمانی و کنترل موثر دیابت را در اکثر مناطق ایران تایید می کند. برای مدیریت این نابرابری ها در ایران، راهبردها و سیاست های مناسب تری در سطح جمعیت ضروری می باشد.