بررسی شیوع و حساسیت آنتی میکروبیال عفونت های بیمارستانی در بیمارستان مرکز طبی کودکان طی سه سال از سال ۱۳۹۶-۱۳۹۸
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
مهرنوش افشاری پور
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۹ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
کودکان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: مقاومت آنتی بیوتیکی به عنوان یک مشکل اساسی در روند درمان و کنترل عفونت ها محسوب می شوند. در سالهاي اخیر باکتري هاي مقاوم در برابر آنتی بیوتیک هاي معمول در سراسر جهان شیوع فراوانی یافته اند، به طوري که کاربرد داروهاي ضد میکروبی با وجود این مقاومت ها به عنوان یک مشکل اساسی در جوامع پزشکی مطرح و مورد تحلیل قرار گرفته است و تا زمانی که پاسخ جهانی قابل توجهی آغاز نشود، تخمین زده شده است که تا سال 2050 هر ساله 10 میلیون نفر به دلیل مقاومت میکروبی جان خود را از دست دهند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده از کشت مایعات استریل، خون و زخم بیماران با کرایتریای عفونت بیمارستانی مراجعه کننده به بیمارستان مرکز طبی کودکان از سال 96 الی 98 بود. روش اجرا: کلیه بیمارانی که طی سال های 98-96 کشت مثبت خون، زخم و مایعات استریل با کرایتریای عفونت بیمارستانی داشتند وارد مطالعه شدند. فراوانی هر یک از باکتری های گرم مثبت جدا شده از کشت نمونه های خون، زخم و مایعات استریل و حساسیت آنتی بیوتیکی هر یک از ارگانیسم ها گردآوری شده مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: به طور کلی از فروردین 1396 تا فروردین سال 1399 تعداد718 عفونت بیمارستانی با کشت مثبت میکروبی در بیمارستان مرکز طبی کودکان ثبت شد (596 مورد با کشت باکتریایی مثبت و 122 مورد کشت قارچی مثبت). میانگین سنی بیماران 5/2 سال بود (7 روزه تا 17 ساله). 440 بیمار پسر (61.3%) و 278 بیمار دختر (38.7%) بودند. به طور کلی شایع ترین باکتری گرم منفی جدا شده بیماران با کرایتریای عفونت های بیمارستانی کلبسیلا پنومونیه (125 مورد، 4/17%)، سودوموناس آئروژینوزا (72 مورد، 10%)، اسنیتوباکتربومانی (51 مورد، 1/7%)، سودوموناس spp. (48 مورد، 7/6%) و اشرشیاکلی (41 مورد، 7/5%) بود. شایع ترین باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس کواگولاز منفی (69 مورد، 6/9%)، استافیلوکوکوس اورئوس (35 مورد،9/4%) و انتروکوکوس spp. (28 مورد، 9/3%) گزارش شد. سویه های کلبسیلا پنومونیه مقاومت بالایی یه سفوتاکسیم (96%)، سفپیم (88.5%)، تازوسین (76%)، آمیکاسین (74.5%) و جنتامایسین (62.5%)نشان دادند. حساس ترین آنتی بیوتیک کلیستین با حساسیت 100% بود. مقاومت بالایی به آنتی بیوتیک های رایج در سویه هاي اسنیتوباکتر بومانی جدا شده از عفونت های بیمارستانی گزارش شد و تنها آنتی بیوتیک موثر کلیستین بود. موثرترین آنتی بیوتیک براي سویه هاي استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های بیمارستانی ونکومایسین (100%) و تری متوپریم سولفامتوکسازول (78%) می باشد. 45.5% از سویه ها MRSA بودند. مقاومت بالایی به ونکومایسین (64%) و جنتامایسین (76.5%) و حساسیت 100% به لینزولید در سویه های انتروکوکوس spp جدا شده از عفونت های بیمارستانی گزارش شد. نتیجه گیری: استفاده نادرست از طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها علیه عوامل بیماری زای مسئول عفونت های بیمارستانی منجر به سویه های MDR شده است که می تواند باعث عفونت های بیمارستانی کشنده شده و درمان آنها را دشوار کند. افزایش مقاومت دارویی در کشور ما بیانگر زنگ خطري است که مصرف بی رویه آنتی بیوتیک منجر به پیدایش سویه هاي شدیداً مقاوم شده است. لذا توجه به روشهای اساسی پیشگیری از عفونت (احتیاطهای استاندارد) بخصوص ایزولاسیون بیماران بد حال و ضد عفونی کردن تجهیزات پزشکی و شستشوی دست پرسنل، توجه ویژه به مدت بستری بیماران و آنتی بیوتیکهای مصرفی بیماران بخصوص در بستریهای طولانی مدت میتواند در عدم بروز عفونت بیمارستانی و مقاومت آنتی بیوتیکی کمک کننده باشد.