بررسی ارتباط بین یافته های سی تی اسکن استخوان تمپورال و یافته های اودیومتریک در بیماران مبتلا به اوتیت مدیای مزمن مراجعه کننده به بیمارستان امیر اعلم در طی سال ۱۳۹۸
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
بهنام میرغنی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۹
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۰ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی بالینی
Discipline of degree
رادیولوژی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
اوتیت مدیای مزمن یکی از شایع ترین علل مراجعه بیماران به مراکز درمانی-تشخیصی گوش، حلق و بینی می باشد. همواره تکنیک های تشخیصی در این زمینه از کیفیت پایینی برخوردار بوده اند و صرفاَ تعداد اندکی از رادیولوژیست های باتجربه قادر به تفسیر آن ها بوده اند. جراحی ماستوئید عموماَ بر مبنای نتایج اتوسکوپی، اودیومتری و گرافی های ساده به عنوان تنها مودالیتی های تشخیصی قبل عمل پایه گذاری می شده اند. پیدایش سی تی اسکن با کیفیت بالا (HRCT) در سال۱۹۸۰ کمک شایانی به متخصصین رادیولوژی و بالینی در تصویربرداری آناتومی داخل گوش، بررسی گسترش بیماری و غربالگری بیماران بی علامت نموده است. بسیاری از یافته های ادیومتری در مبتلایان به COM شک برانگیز و غیرقابل اتکا می باشند، لذا وجود یک روش تشخیصی که قادر به نشان دادن دقیق آناتومی نواحی درگیری باشد از اهمیت بالایی برخوردار است. این نیاز شاید با CT اسکن مرتفع گردد. در این مطالعه تطابق یافته های نوار گوش با یافته های سی تی اسکن گوش میانی در بیماران مبتلا به COM مورد ارزیابی قرار می گیرد. از آنجایی که مطالعات مشابه بسیار اندکی در این رابطه خصوصاَ در کشور ما به انجام رسیده ، لذا امید است تا بتوان راهکارهای درمانی موثرتری را در مطالعات آینده ارائه نمود. روش کار:در این مطالعه مقطعی کلیه بیمارانی که با تشخیص اوتیت مدیای مزمن طی سال ۱۳۹۸ به بیمارستان امیراعلم شهر تهران مراجعه می نمایند مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت. ابتدا برای بیماران مراجعه کننده نوار گوش تهیه شده سپس تحت سی تی اسکن تمپورال قرار می گیرند. داده ها توسط یک چک لیست از قبل طراحی شده شامل اطلاعات دموگرافیک، بالینی و پاراکلینیک بیماران و توسط یک دستیار رادیولوژی گردآوری می شوند. یافته ها مربوط به نوار گوش بیماران با CT تمپورال جهت وجود تطابق مورد ارزیابی قرار خواهند. نتايج: در این مطالعه مقطعی که برروی 200 مورد از اوتیت های مدیا مزمن صورت گرفت میانگین سنی افراد 74/16 ± 37/47 و 51 درصد آن ها مونث بودند. در 30 درصد (60 مورد) از موارد کدورت تیمپانوماستوئید بیش از 50 درصد دیده شد. تیمپان پرفوره(پرفوریشن قابل مشاهده در سی تی اسکن) در 5/64 درصد (129 مورد) مشاهده شد. در مورد اسکلروزیس تیمپان سهم 25 درصدی (50 مورد) از کل موراد محاسبه شد و این مقدار برای اسکلروز Stapes 5/44 درصد (89 مورد) بود. بین دو گروه بیماران با تیمپانواسکلروز به همراه اسکلروز stapes وتیمپانواسکلروز بدون اسکلروز stapes اختلاف معناداری در هیچ یک از یافته های شنوایی سنجی دیده نشد. بین دو گروه بیمارانی که دیسراپشن استخوانچه ای داشتند و نداشتند اختلاف معناداری در یافته های شنوایی سنجی دیده نشد. در بین مواردی که اسکلروز تیمپان دیده شد 42 درصد (21 مورد) اسکلروز stapes داشتند. نتیجه گیری:در بیماران با عفونت مزمن گوش میانی، بررسی تنها توسط نوارگوش توانایی ارایه اطلاعات کافی به پزشکان نخواهد بود. با شناخت به موقع این کمپلیکاسیون ها از طریق HRCT، می توان بیماران را قبل از وقوع علایم شدید بالینی، تحت درمان قرار داد.