بررسی تاثیر داروی ضد بارداری Medroxyprogesterone acetate بر قطبیت سلول های میکروگلی و دمیلیناسیون القایی با کوپریزون در موش c۵۷/b۶
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
مریم محمدی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۹
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۱ص.
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
آناتومی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
: مالتیپل اسکلروزیس بیماری التهابی و دمیلینیه کننده سیستم عصبی مرکزی CNS می باشد, که فنوتایپ نوع M1 میکروگلیا نقش مهمی در پاتوژنز این بیماری ایفا می کند. افزایش سطح هورمون های جنسی (پروژسترون و استروژن) در شرایط فیزیولوژیکی مختلف مانند حاملگی و یا بلوغ تأثیر قابل توجهی بر روی دفعات و شدت بیماری دارد. در این مطالعه با استفاده از القاء دمیلینه توسط کوپریزون در مدل موشی, به بررسی تأثیر داروی ضدبارداری مدروکسی پروژسترون استات(MPA) بر روی قطبیت میکروگلی و التهاب سیستم عصبی پرداخته شد. مواد و روش ها:30سر موش نر 8 هفته ایی C57BL6 بطور تصادفی به سه گروه ده تایی طبقه بندی شدند. گروه کنترل بدون تیمار دارویی بود, گروه آسیب به مدت 5 هفته کوپریزون دریافت کردند و گروه درمان که همزمان با کوپریزون هفته ایی یکبار تزریق داخل عضلانی MPA با دوز 1mg/mouse دریافت کردند. 35 روز پس از تجویز کوپریزون ژن های مرتبط با میکروگلی به وسیله آزمایشات Real-PCRو همچنین مارکرهای میکروگلی M1 و M2 ,میزان بیان پروتئین NLRP3 و NF-κBبه وسیله تکنیک ایمونوهیستوشیمی سنجیده شد. شدت دمیلیناسیون در کورپوس کالوزوم نیز توسط رنگآمیزی Luxal Fast Blue مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج:نتایج نشان داد که عملکرد MPA تاثیر قابل توجهی در جلوگیری از دمیلینهشدن ناحیه کورپوس کالوزوم داشت. در مقایسه با گروه آسیب (Cuprizone )CPZ ، گروه درمان باMPA ( CPZ+MPA) موجب کاهش معنیدار در بیان سطح mRNA نشانگرهای M1 (iNOS, IL-18, IL-1β,TNF-α) در ناحیه کورپوس کالوزوم شد.در حالیکه بیان نشانگرهای M2(TGF-β, IL-10, Arg-1) در مقایسه با گروه آسیب(Cuprizone) به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. درمان با (CPZ+MPA) MPAباعث کاهش قابل توجهی در بیان پروتئین Iba1 و iNOS (مارکر میکروگلیM1 ) در مقایسه با گروه آسیب گردید. در حالی که بیان نشانگر TREM-2 (مارکر میکروگلی (M2در این مقایسه افزایش یافته بود.علاه بر این گروه درمان با MPA موجب کاهش معنیداری در میزان بیان پروتئین اینفلاموزومهای Nlrp3 وفاکتور رونویسی و NF-κB در مقایسه با گروه آسیب شد .براي تاييديه ازمايشات انجام شده مبنی بر اثر MPA بر روي دميلينه در ناحيه كورپوس كالوزوم، آزمايشLuxal Fast Blue در جهت ميزان وسعت دميلينه انجام شد. در نهایت درمان با MPA با کاهش میزان دمیلینه در مقایسه با گروه آسیب همراه بود.نتیجهگیری نهایی: درمان MPA باعث افزایش میکروگلی M2 و کاهش فنوتیپ M1 و بیان اینفلازوم Nlrp3 در دمیلینه ناشی از کوپریزون در مدل تجربی MS میشود.