بررسی بهبود الگوی تزریق واکسن ضد سرطانی سلول های دندرتیک برای افزایش کارآیی ایمونوتراپی سرطان فیبروسارکوما با استفاده از نتایج مدل رباطی مبتنی بر معادلات دیفرانسیل
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
بهاره زند
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۶
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۱۶ص.
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
ایمونولوژی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سرطان یکی از علل عمده مرگ و میر در جوامع بشري بوده و در بعضی از کشورها پس از بیماري هاي قلبی عروقی، مهم ترین علت مرگ را تشکیل می دهد.سه شیوه درمانی استاندارد برای سرطان شامل جراحی ، شیمی درمانی و رادیوتراپی می باشد.با وجود موثر بودن درمان های استاندارد نظیر کموتراپی و رادیوتراپی ثابت شده است این روش ها با محدودیت هایی همراه است. لذا در سالهای اخیر تلاش های فراوانی جهت ابداع روش های ایمونوتراپی برای درمان بیماری های بدخیم به عنوان یک روش جایگزین برای کموتراپی و رادیوتراپی صورت گرفته است.روشهای مختلفی برای ایمونوتراپی سرطان وجود دارد که یکی از انواع آنها استفاده از واکسن سلولهای دندرتیک می باشد.مطالعات مختلفی که در گروه ایمونولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است، نشان داده اند که علاوه بر اثر آنتی ژن های توموری بر بلوغ و افزایش کارآیی سلول های دندرتیک، بسیاری از اجزای باکتریایی از جمله CPG و آنتی ژن های لیستریا منوسایتوژنز نیز می توانند باعث فعال شدن سلول های دندرتیک شوند. در این راستا استفاده از واکسن های سلولی حاوی دندرتیک های بالغ شده با اجزای باکتری لیستریا منوسایتوژنز می تواند باعث القای ایمنی موثر در روش های ایمونوتراپی وابسته با سلول های دندرتیک شوند.درمطالعه دیگری که در ادامه دراین گروه انجام شد، اثرات تزریقات مکرر واکسن سلول های دندرتیک بالغ شده با CPG و لیستریا منوسایتوژنز بررسی شد.در این مطالعه بهترین تاثیر واکسن های دندرتیک مربوط به 3 بار تزریق واکسن سلول های دندرتیک بالغ شده با لیستریا منوسایتوژنز است ولی در مورد 3 بار تزریق واکسن سلول های دندرتیک بالغ شده با CPG نتایج برعکس و موجب تضعیف سیستم ایمنی می شود.یکی از تکنیک های مواجهه با سرطان و بررسی رفتار های مختلف آن برای یافتن درمان های مناسب و کم عارضه، استفاده از مدل های ریاضی است.این مدل ها معمولا بر اساس رفتار متقابل اجزای سیستم ایمنی بدن و سلول های توموری و با استفاده از پارامتر هایی که به صورت آزمایشگاهی یا تخمینی به دست آمده اند، پایه گذاری می شوند.در این راستا داده های حاصل از مطالعات مذکور در اختیار گروه مهندسی پزشکی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی قرار گرفت و گروه مهندسی با استفاده از این داده ها به شبیه سازی سیستم ایمنی با استفاده از معادلات ریاضی دیفرانسیل خطی پرداختند و الگوی تزریقی که در شبیه سازی ها بهترین نتیجه را داشت پیشنهاد شد.در مطالعه حاضر، الگوی تزریق پیشنهادی بطور تجربی در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. به این صورت که سوسپانسیون سلولی حاصل از کشت رده سلولی-164 Wehi جهت القاء تومور، به موش های Balb/C تزریق شد. سلول های دندرتیک مشتق شده از مغز استخوان با CPG وآنتی ژن های لیستریا فعال گردید.سپس سلول های دندرتیک بالغ شده با لیستریا منوسایتوژنز وCPG به عنوان واکسن ضد توموری با فواصل زمانی مشخص طبق پیش بینی مدل سازی ریاضی تزریق شد.برای ارزیابی تاثیر واکسیناسیون ، سرعت رشد تومور، بقای موش های مبتلا به تومور، فعالیت سلول های T و میزان بیان ژن های فاکتورهای نسخه برداری سلول های T وTreg ارزیابی گردید.نتایج حاصل از ایمونوتراپی در گروه های مختلف حاکی از آن است که مدل توانسته است دینامیک سیستم را به صورت تقریبی پیش بینی نماید ، بطوری که در گروه واکسن ترکیبی، تاثیر واکسیناسیون بر کاهش سایز تومورنسبت به گروه واکسن سلول های دندریتیک فعال شده با CPG بیشتر وتقریبا شبیه گروه لیستریا مونوسایتوژنز می باشد اما تاثیر آن در تغییر بیان ژنی سلول های ایمنی نسبت به گروه واکسن سلول های دندریتیک فعال شده با لیستریا مونوسایتوژنز تا حدودی کمتر است، بنابراین پارامترهای موثر در مدل ریاضی باید اصلاح و تغییر داده شود تا مدل کامل تری ارائه گردد.