بررسي تغییر بیان ژن Klotho در هیپوکامپ موش صحرايي نر درمان شده با سیمواستاتین در مدل آلزایمر القایی توسط تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سهيلا عادلي
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشكده پزشكي
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۵
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۹ص
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سي دي
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
علوم اعصاب
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: آلزایمر شایعترین فرم دمانس مغزی است که یکی از فاکتورهای خطر آن افزایش سن میباشد. استرس اکسیداتیو بعنوان یکی از علل اختلال عملکرد وابسته به سن در پاتوژنز بیماری آلزایمر مطرح است. پروتئین Klotho به عنوان عامل ساپرسکننده فرآیند پیری عمل کرده و در شبکه کوروئید، هیپوفیز و هیپوکامپ با القای بیان آنزيمهاي آنتياكسيدانيMnSOD وکاتالاز، بافتها را در برابر استرس اكسيداتيو محافظت مينمايد. اثرات متعدد استاتینها در بهبود علائم شناختی در بیماریهای نورودژنراتیو گزارش شده است اما مکانیسم دقیق عملکرد این داروها در مغز مشخص نمیباشد. استاتینها توانستهاند بیانKlotho را در بافت کلیه افزایش دهند. ولی در خصوص اثر آنها بر بیانKlotho در مغز اطلاعات اندکی وجود دارد. از آنجایی کهKlotho با افزایش سن کاهش مییابد، این فرضیه مطرح شد که افزایش یافتن Klotho ممکن است اثر حفاظتی چشمگیری در بیماریهای نورودژنراتیو داشته باشد. بر این اساس در مطالعه کنونی اثر تجویز سیمواستاتین در مدل حیوانی القای تغییرات شناختی با تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین بر بیان ژنKlotho ،MnSOD هیپوکامپ درسطحmRNA و پروتئین مورد بررسی قرار گرفت. از آانجاییکه مطالعه بر بافتهای دیگر نشان داده که بیان ژنهای Klotho و MMP-9 رابطه معکوسی با هم دارند، و همچنین استاتینها نیز اثر القایی برکاهش MMP-9 دارند، بیان آن در هیپوکامپ مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روشها: برای القای تغییرات شناختی از تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین، استفاده شد. سیمواستاتین با دوز mg/kg 5 روزانه به مدت سه هفته (21 روز) گاواژ شد. تغييرات شناختي بوسيله تست رفتاري ماز آبي موريس ارزيابي شد. تغییرات بيان mRNAو پروتئین Klotho ،MnSOD و MMP-9 در هيپوكامپ به روشهاي Quantitative Real-time PCRو ايمونوهيستوشيمي بررسي گرديد و تعداد سلولهای هرمی ناحیهCA1 هیپوکامپ نیز پس از رنگآميزي كريزل ويوله شمارش شد. تغییرات سرمی کلسترول و تریگلسیرید نیز مورد بررسی قرارگرفت. یافتهها: در گروهي كه استرپتوزوتوسین دریافت کردند، میانگین زمان و مسافت پیموده شده برای رسیدن به سکو نسبت به گروه کنترل افزایش یافت، همچنین كاهش بيان ژنهاي Klotho، MnSOD، افزایشMMP-9 وكاهش تعداد سلولهای هرمی در هيپوكامپ مشاهده شد. تجویز سیمواستاتین به طور معنیداری سبب افزایش بیان Klotho و MnSOD و کاهش MMP-9 گردید، میانگین زمان و مسافت پیموده شده برای رسیدن به سکو را کاهش داد و همچنین سبب بهبود تغییرات بافتی گردید. تغییر معنی داری در سطح کلسترول و تریگلسیرید مشاهده نشد. نتیجهگیری: تقویت محور Klotho-MnSOD با افزایش تحمل به استرس اکسیداتیو ممکن است در بهبود تغییرات شناختی نقش داشته باشد. این دادهها نشانگر این امر است که حداقل بخشی از مکانیسم حفاظتی سیمواستاتین در نورونهای هیپوکامپ از طریق افزایش بیانKlotho و افزایش مقاومت به استرس اکسیداتیو ایجاد میشود و میتواند به عنوان یک عامل حفاظتی جدید دربیماری آلزایمر اسپورادیک مطرح شود.