بررسی اثردرمانی متوترکسات در درمان ضایعات چشمی بیماری بهجت مطالعه کنترل شده دوسویه کور
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/کامران مرادزاده، محسن اخیانی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۳ص.
Other Physical Details
:جدول، نمودار
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
کتابخانه
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی پزشکی
Discipline of degree
داخلی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
بیماری بهجت که ایران یکی از نواحی شیوع آن به شمار می رود درصد قابل ملاحظه ای از بیماران موجب درگیری چشمی میگردد که اغلب اوقات پیشرونده بوده،موجب اختلال بینایی دائم میگردد. داروی مورد قبول همگان جهت درگیری چشمی بهجت پردنیزولون است.دراین مطالعه اثر افزودن دوز۷/۵ میلی گرم درهفته متوترکسات به پردنیزولون در تخفیف التهاب چشم بیماران مورد برسی قرار گرفته است. جهت بررسی اثر درمانی متوترکسات،مطالعه دوسویه کوری با پلاسیو و بر اساس جدول اعداد اتفاقی بروی بیماران مبتلا به بهجت چشمی مراجعه کننده به درمانگاه بهجت بیمارستان شریعتی طراحی گردید. دید،التهاب اتاق قدامی،خلفی و واسکولیت شبکیه بیماران در ابتدا،۴،۲و۶ماه پس از درمان توسط یک چشم پزشک واحد معاینه ونتایج به صورت عددی ثبت گردیدند و به مبنای این اعداد شدت کل التهاب چشم (TIAI)و (TADAI)TOTalAdjusted Disese Activity Index نیز محاسبه شدند. این نتایج در دو گروه متوترکسات وپلاسبو به صورت مجزا تعیین وسپس با آزمونt مقایسه شدند. نتایج به دست آمده حاکی از بهبود نسبی هردو گروه نسبت به ابتدای شروع درمان بود. در مقایسه دو گروه باهم در مورد دید،التهاب اتاق خلفی و واسکولیت شبکیه در گروه متوترکسات کاهش التهاب سریعتر وبیشتر بود ولی اختلاف کاهش التهاب در این گروه با گروه پلاسبو ازنظر آماری معنی دار نبود. عدم اختلالات آماری بین این دو گروه را میتوان به تعداد کم نمونه در این مقطع نسبت داد که به همین دلیل مطالعه کماکان ادامه دارد.