بررسی تاثیر و یتامین D کور کومین Curcumin بر سلولهای TCd4 و CD8 بیان کننده ی کموکاین رسپتورهای CCR6 CCR4 CXCR3 در سلولهای تک هسته ای خون محیطی PBMC جدا شده از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکاروزیس MS
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
امید سادات پور
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی، تهران دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
1398
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
56ص.
Other Physical Details
جدول،نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
ایمونولوژی پزشکی
Text preceding or following the note
۱۷/۸۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
بررسی تاثیر ویتامین D وکورکومین (Curcumin) بر سلولهای TCD4+وTCD8+ بیان کننده ی کموکاین رسپتور های CCR6,CCR4,CXCR3در سلولهای تک هسته ای خون محیطی(PBMC) جدا شده از بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیسMS) )مقدمه- بیماری MSیک بیماری التهابی است که با دمیلینه شدن و اختلال عملکرد نورون ها خود را نشان میدهد.این بیماری معمولا در سنین 20 تا 40 سال رخ میدهد. میزان شیوع این بیماری در زنان دوبرابر مردان میباشد. پاتولوژی این بیماری خود را به صورت مناطق دمیلینه شده قسمت سفید و خاکستری مغز و ستون فقرات نشان میدهد. به این مناطق اصطلاحا پلاک ها یا ضایعات (Lesion) میگویند که بر اثر انفیلتراسیون سلول های سیتم ایمنی از سد خونی-مغزی و ایجاد التهاب در CNSشکل میگیرند.این بیماری باعث التهاب و درنهایت اختلال در عملکرد سیستم عصبی میشود که این موضوع سبب ناتوانیهای حسی و حرکتی میگردد. مطالعات نشان داده است که عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی در بروز این بیماری نقش دارند. فعال شدن لنفوسیتهای TCD4 خود واکنشگر و تمایز آنها به TH1 و TH17 نقش کلیدی را در ایجاد و گسترش بیماری مالتیپل اسکلروزیس بر عهده دارند. عوامل متعددی نظیر کموکاین ها در بروز التهاب طی این بیماری نقش دارند. کموکاین ها پروتئین های کوچکی هستند که اعمال خود را در شرایط فیزیولوژیک مثل هموستاز بافتها و ارتباط های بین سلولی انجام میدهند و در شرایط پاتولوژیک مسئول انتقال سلولهای سیستم ایمنی به بافت ملتهب میباشند. مهمترین نقش کموکاین ها در CNSنظارت ایمنی, تنظیم مهاجرت سلولهای ایمنی از سد خونی-مغزی در شرایط التهابی میباشد. میکروگلیا ها, سلولهای ایمنی مقیم ,CNS مسئول تولید بخش اعظمی از کموکاین ها در شرایط التهابی میباشند.بیماران و روش ها- برای انجام این طرح از بیست و چهار بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس فرم عودکننده-بهبود یابنده که ده فرد در حالت عود بیماری (Relapse) و چهارده فرد دیگر در حالت بهبود(Remission) بودند و همچنین از پانزده فرد سالم با توجه به معیار ها و ویژگی های تعریف شده نمونه گیری به عمل آمد. سلولهای تک هسته ای خون محیطی در ابتدای کار از نمونه ی خون افراد جدا شد و در مرحله ی بعد سلولهای جدا شده را در چهار گروه مختلف تحت شرایط مختلف با ویتامینD با غلظت 10nM ، کورکومین با غلظت 5µM و یا هر دو ماده با هم بطور همزمان کشت دادیم. یک گروه هم به عنوان گروه کنترل تحت هیچ treatment قرار نگرفت. بعد از گذشت 72 ساعت سلولها را جمع آوری کرده و برای سنجش میزان سلولهای TCD4+و TCD8+ بیان کننده ی کموکاین رسپتور های CXCR3، CCR4، CCR6 با فلوسایتومتری، رنگ آمیزی را انجام دادیم.نتايج- با توجه به بررسی های انجام شده مشخص شد که مجاور کردن سلولهای PBMC بیماران با ویتامین D و کورکومین باعث کاهش سلولهای التهابی دخیل در پاتوژنز MS گردید به اینصورت که سلولهای T CD4+CXCR3+ که در بیماران فاز عود به طور معنی داری در مقایسه با افراد کنترل و بیماران در فاز بهبود افزایش یافته بودند (اختلاف بین گروه های relapse و کنترل P=0.004) بعد از مجاورت با ویتامین D این تفاوت ها به شکل قابل ملاحضه ای از لحاظ آماری کاهش یافتند و استفاده ی هردوی ویتامین D و کورکومین نیز مجددا باعث این کاهش به میزان بیشتر نسبت به زمان استفاده از ویتامین D گردید. در مورد این سلولها کورکومین به تنهایی هرچند باعث کاهش سلولهای CD4+CXCR3+ شد اما به اندازه ی حالت ویتامین D و استفاده ی هردوی آنها باعث کاهش سلولهای CD4+CXCR3+ نشد. سلولهای CD4+CCR4+CCR6+ که نمایانگر سلولهای Th17 در بیماران MS میباشند نیز پس از مجاورت با ویتامین D در گروه بیماران در فازRelapse به طور معناداری نسبت به بیماران در فازRemission و افراد سالم کاهش پیدا کردند(P=0.004&P=0.005). این سلولها در حالت بدون treatment در بیماران فاز عود بصورت معناداری نسبت به بیماران فاز بهبود و افراد سالم بیشتر بودند(P=0.04 تفاوت بین گروه های relapse و HCs).نتیجه گیری-ویتامینD باعث کاهش میزان سلولهای T CD4+CXCR3+ و T CD4+CCR4+CCR6+ در بیماران RRMS فاز عود شد بطوریکه میزان این سلولها در بیماران با افراد گروه کنترل برابر و حتی کمتر شد. اینطور استنباط میشود که یکی از مکانیسم هایی که ویتامین D بوسیله ی آن باعث کاهش اثرات التهابی در بیماران RRMS میشود کاهش میزان لنفوسیت های TCD4+ بیان کننده ی کموکاین رسپتور های CXCR3،CCR4 و CCR6 میباشد.