تحلیل ویژگی های آئین ابراهیمی و انواع انحرافات یهودیان و مسیحیان از آن آئین از منظر قرآن
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
/ عارفه مشیر
Subsequent Statement of Responsibility
؛ استاد راهنما: جلیل پروین
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۴
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۶۸ ص.
INTERNAL BIBLIOGRAPHIES/INDEXES NOTE
Text of Note
کتابنامه: ص. ۱۶۴ - ۱۶۸؛ همچنین به صورت زیرنویس
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
کارشناسی ارشد
Discipline of degree
معارف قرآن
Date of degree
۱۳۹۴/۰۷/۲۰
Text preceding or following the note
۲۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
حضرت إبراهیم (ع) و آئین ایشان، در قرآن از ارزش بسیار بالایی برخوردار است، تا آنجاکه بیشترین اوصاف پسندیده در وصف شخصیت او به کار رفته و پیروی از آئین آن حضرت مورد تاکید حق تعالی قرارگرفته است. اسلام، یهودیت و مسیحیت ادیانی توحیدی هستند که منشأ آنها، آئین حنیف و توحیدی حضرت إبراهیم (ع) است. به جهت جایگاه ویژه و پراهمیّت حضرت إبراهیم (ع) و آئینشان در میان ادیان توحیدی، پیروان این ادیان، ادعای پیروی از آن حضرت را داشته و هرکدام به گونهای خود را منتسب به ایشان معرفی مینمودند. از این میان، یهودیان و مسیحیانی که به گفتهی قرآن ادعای بیشترین انتساب، نزدیکی و پیروی از إبراهیم (ع) را داشتند و بر سر إبراهیم (ع)به نزاع میپرداختند ، بیشترین انحراف و کج روی از آئین إبراهیم (ع) در کارنامه شان به ثبت رسیده است. از منظر قرآن آئین إبراهیم (ع)، حنیف، اسلام، قِیَم بوده و از هر گونه شرک تهی است. عبودیت؛ نبوت؛ رسالت؛ خلّت و امامت، مقاماتی است که از جانب خداوند به حضرت إبراهیم (ع) اعطا شده است. اوصاف ذکر شده در قرآن که به توصیف شخصیت با عظمت حضرت إبراهیم پرداختهاند، شامل اَوَاه به معنی مومن و خدا ترس؛ حلیم؛ منیب به معنای کسی که در همه کارها به خداوند رجوع میکند؛ اُمّت به معنای کسی که بر دینی است که کسی بر آن نباشد؛ قانت به معنای مطیع؛ صدیق؛ مومن؛ اسوه حسنه؛ مصطفی و برگزیده؛ شیعهی نوح؛ صالح؛ حنیف؛ مسلم؛ اولی الیدی و الابصار به معنای کسی که صاحب قدرت در طاعت و بصیرت است؛ شاکر؛ خالص؛ دارای قلب سلیم میشود. نکتهی مهم این است که، ذکر این صفات در مورد إبراهیم (ع) اشاره به این دارد، که این صفات آثار نیک آئینِ حنیف ایشان است. چراکه پیروی از این دین انسان را تدریجاً به همان راهی میاندازد که إبراهیم (ع) را انداخت. به عبارت دیگر اگر کسی تابع دین حنیف إبراهیم(ع) است، باید پیرو تمام ویژگیهای إبراهیم (ع) نیز باشد. انحرافات ذکر شده در قرآن برای یهودیان و مسیحیان در دو حوزهی عقیده و رفتار تقسیم بندی میشود. انحرافات عقیدتیِ یهودیان شامل شرک، گوساله پرستی، دادن نسبتهای ناروا به خداوند، ادعای توقف نکردن در آتش، ادعای انحصاری بودن بهشت برای آنان، دشمنی با جبرئیل، تکذیب پیامبران، دانستن عٌزیر به عنوان پسر خدا و ... میشود. انحرافات عقیدتیِ مسیحیان شامل شرک، عیسی خدایی، مریم خدایی، تثلیث، قائل شدن فرزند برای خداوند، پرستش راهبان و ... میباشد. انحرافات رفتاریِ یهودیان شامل، بهانه جویی، عصیان و نافرمانی، نفاق، پیامبرکشی، بغی و ظلم، بهتان زدن، خوردن مال حرام، استهزای دین و پیامبر، دوستی با کفار، آزار پیامبران و مومنان، تحریف کلام خداوند، ناسپاسی و ... میگردد. انحرافات رفتاریِ مسیحیان نیز شامل، فراموشی عهد خداوند، بدعت رُهبانیت، طرد یهودیان و ... میشود. اما اگر آنان تنها یک خصلت إبراهیم (ع) که تسلیمِ محض بودن در برابر خداوند بود را دارا بودند، به هیچ یک از این انحرافات دچار نمیشدند.