این رساله تحت عنوان ( حزب الله و حزب شیطان در قرآن و سنت) به بحثی تفسیری و روایی پیرامون این دو موضوع می پردازد؛ زیرا یکی از موضوعاتی است که در آیاتی از قرآن و در تعدادی از روایات معصومین به آن اشاره شده است. حزب الله در معنای صحیح آن عبارتست از: ترکیبی قرآنی به معنای یاران و انصار خداوند که دارای هدف واحد و ایمان واحد باشند و واژه جند مرادف با حزب است. حزب شیطان نیز ترکیبی قرآنی است به معنای یاران و انصار شیطان که دارای هدف واحدی می باشند و در مواردی از قرآن کفار و منافقین حزب شیطان شمرده شده اند. در آیات و روایات اوصافی برای حزب الله بیان شده است از قبیل محبوب و دوستدار خدا بودن، تثبیت ایمان و تقوای الهی در قلوب آنها، تأیید به وسیله روحی از جانب خدا و رسیدن به مقام رضا، تولی و تبری و پذیرش ولایت، اهل عبادت و تعظیم در برابر پروردگار، انفاقات مالی و تواضع و فروتنی، شجاع و مجاهد در راه خدا و شهامت در مقابل دیگران. و ویژگیهای حزب شیطان پیروی از او و غفلت از خداوند و مخالفت با خدا و پیامبر او، دروغگویی، تبهکاری، طغیانگری و مسخره کردن خدا و پیامبر خدا و... است. کسانی که به عنوان مصادیق حزب الله معرفی شده اند: حضرت علی? و شیعیانش، امام حسین? و زائرانش، ائمه معصومین? و حزب آنها، انبیا، صدیقان، شهدا و صالحین، اصحاب کهف، اویس قرنی، 313 نفر یاران طالوت و همچنین عبیدالله بن عبدالله بن ابی. و مصادیق حزب شیطان کافران و منافقان، اصحاب جمل، آل ابی سفیان، مردم عصر جاهلیت، شرابخوار و نفس اماره و عمرو عاص و طرفداران او معرفی شده اند. انسان زمانی جزء حزب شیطان می شود که بصیرت و آگاهی کامل نداشته باشد و هوا و هوسهای خود را حجابی بر دیدگانش قرار دهد و به شیاطین اجازه رهبری و ولایت دهد تا حقیقت را بر او مشتبه سازند. خداوند فرجام این دو گروه را مشخص ساخته سرانجام خوب و نیکو رستگاری و پیروزی را از آن حزب الله دانسته و فرجام بد و سوء و زیان و خسران را در انتظار شیطان صفتان قرار داده است. عوامل فلاح جامعه محققانی هستند که جامعه را با اندیشه های عمیق دینی آشنا کنند و وعاظی که پند و اندرز دهند و دلهای آماده و پذیرای حقایق. مطالب این پژوهش با استفاده از کتابهای تفسیر همچون مجمع البیان فی تفسیر القرآن، من هدی القرآن، المیزان فی تفسیر القرآن و...، کتابهای روایی مانند الکافی، بحارالانوار، نهج البلاغه و... و کتب لغوی و ادعیه تهیه شده است. روش تحقیق به اعتبار هدف بنیادی، و به اعتبار ماهیت و روش توصیفی و تحلیلی و به اعتبار روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و از طریق فیش برداری می باشد. واژگان کلیدی آن عبارتند از: حزب، شیطان، فلاح، نفاق و خاسرون.