اصالت وجود مبنای حکمت متعالیه است و ملاصدرا در جهت استحکام بخشیدن به این مبنا، براهین متعددی اقامه نموده است. عموم شارحان پس از وی، در مقام تبیین دیدگاه ایشان بوده اند. اما آقا علی مدرس یکی از برجستگان مکتب فلسفی تهران، ضمن التزام بر این مبنا، در تلاش است تا به زعم خویش بحث ناتمام ملاصدرا را تمام کند. او در مسأله اصالت وجود، با طرح محل نزاع اصالت وجود و اصالت ماهیت می خواهد خلأ فلسفه ملاصدرا را پر کند. همچنین، با طرح براهین نو بر اصالت وجود به دنبال استحکام بخشی به مبنای فلسفی اوست. این مقاله ضمن طرح و تبیین دیدگاه های آقا علی مدرس در این دو مسأله، به تحلیل و نقد آن ها می پردازد. از نتایج حاصله این پژوهش، تنقیح افزون تر و تثبیت بیشتر جایگاه اصالت وجود به عنوان مبنای مباحث وجود شناسی در حکمت متعالیه است.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
تعلیم آموزه های دینی;مفهوم ثبوتی;حمل بالذات و بالعرض;استتباع لازم;اصالت وجود;فلسفه (عام);اعتباریت ماهیت;مدرس زنوزی;
Topical Subdivision
محل نزاع در اصالت وجود;مصداق مفهوم وجود;فرد واقعی وجود;زیادت وجود بر ماهیت;طارد بالذات عدم;خلا در هستی شناسی ملاصدرا;تاریخچه اصالت وجود;مفهوم وجود;اساس مفاهیم ثبوتی;بحث تصوری اصالت وجود;منشا انتزاع مفاهیم ثبوتی;براهین اصالت وجود;ملاک تشخص;تمایز وجود و ماه