جسم انگاری متکلمان درباره نفس (از قرن سوم تا قرن هفتم هجری)
First Statement of Responsibility
مهدی قجاوند؛ سید صدرالدین طاهری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
قم
Date of Publication, Distribution, etc.
تابستان و پاییز 1393
Name of Publisher, Distributor, etc.
مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
نوشتار حاضر به بررسی جسم انگاری متکلمان در باب نفس پرداخته است. عموم متکلمان به جز معدود اشخاصی که با رویکرد عقلی - فلسفی هماهنگ شدهاند، نفس را جسم میدانند؛ این جسم انگاری شامل عرضیت نفس، جسم لطیف، جزء لایتجزی و هیکل محسوس میباشد. در ادامه بحث، لوازم هریک از این نظریات مورد تحلیل قرار گرفته و سپس به بررسی مبانی فکری ایشان در اتخاذ رویکرد جسم انگارانه پرداخته شده است. رویکرد ظاهرگرایانه به نصوص دینی و دغدغه اثبات توحید در اتخاذ نظریه جسم انگاری کلامی، نقش مبنایی دارد. از این رو متکلمان تجرد را در انحصار خداوند قرار داده و ماسوای خداوند را در حدوث و زوال و جسمانیت مینشانند. نفس نیز به عنوان مخلوق الله از این قاعده مستثنا نبوده و برای احتراز از هر نوع تشبیه، اخذ این دیدگاه ضروری دانسته شده است.
TOPICAL NAME USED AS SUBJECT
Entry Element
نفس آدمی;جسم انگاری;معاد;علم نفس;متکلم;
Topical Subdivision
تجرد نفس;عالم مثال;شیخ طوسی;تشبیه;قاضی عبدالجبارمعتزلی;مرگ;معاد جسمانی;جسمانیت نفس;جسم لطیف;عرضیت نفس;هیکل محسوس;یگانه انگاری نفس و بدن;نگرش حسی به انسان;فعل مخترع;حیات برزخی;انحصار تجرد در ذات خدا;تجدد عالم;مادی انگاری متکلمان;حس گرایی متکلمان;انسان مکلف