۳۱۷ص؛ ۲۱س؛ ۱۳* ۷/۱۹سم؛ صفحات مجدول، کلیشه ستاره برای جداسازی عبارات در جای جای نسخه دیده می شود. کشه در ذیل برخی عبارات مشهود است
GENERAL NOTES
Text of Note
آغاز: بسمله، طغرای غرای ثنایی که از عطر طره دلارای او عرصه خاک شمیم گل و عنبر گیرد و عنوان بدیع بیان ستایشی که از فروغ جواهر رصیعش گردن و گوش فلک زینت دیگر گیرد بنام نامه پادشاهی موش ح و مزین است که باقتضای حکمت بالغه در کارخانه صنع لاریب از مشتی خاک پیکر آدم پاک آفرید و پس از چهل صباح تخمیر و تشریف ...
Text of Note
انجام: از سوانح این سال قضیه ملال انگیز وفات عمزاده بهمن شان ابراهیم خان بود و او جوانی خلیق و خوش خوی و مهربان و والی ولایت کرمان و بمصاهرت خاقان گیتی ستان سر افراز از اول صباح عهد همایون تا اکنون دارایی آن ملک جنت قمرین و انتظام امور کهین و مهین آنولایت در عهده او بود و درین سال باقتضای قضای الهی مریض شده درگذشت و حادثه ممات جانگزای او باعث کلال و ملال خاقان بلند اقبال و شاهزادگان جمشید جلال گردید
Text of Note
انجامه:و در میان خلایق متداول سازد امید که تا آسمان برجا و مهر و ماه را ضیاست سایه دولت اعلیحضرت قدر قدرت و ظل حشمت نواب نایب السلطنه ایران از سر صغیر و کبیر و رعایا و چاکران و دولتخواهان این آستان گسترده و پاینده باد بحق محمد وآله الامجاد
Text of Note
ابتدای نسخه دوم خط سیاق دارد
Text of Note
> واقف: محمد رمضانی و حسن دانش آشتیانی<
NOTES PERTAINING TO TITLE AND STATEMENT OF RESPONSIBILITY
Text of Note
مفتون دنبلی
NOTES PERTAINING TO EDITION AND BIBLIOGRAPHIC HISTORY
Text of Note
خاص
CONTENTS NOTE
Text of Note
مآثر سلطانیه درباره تاریخ دوره اول هجوم روسیه به ایران، از آغاز تا معاهده گلستان به همراه فشردهای از رخدادهای سلطنت فتحعلی شاه قاجار، از پایان جنگهای مرحله اول تا آستانهی هجوم مجدد قوای روسیه به خاک ایران است. مٶلف که در همین ایام در دارالسلطنه تبریز حضور داشته، شاهد بسیاری از حوادث قفقاز و آذربایجان بوده و روایت مستقیم و دست اولی از جنگهای ایران و روسیه فراهم آورده است، با توجه به این که عبدالرزاق در آستانهی هجوم دوم روسها به ایران، درگذشت و نتوانست حوادث دورهی دوم جنگها را روایت کند. مآثر سلطانیه، کتابی است به فارسی و سر هارفورد جونز دومین سفیر انگلیس در ایران آن را به انگلیسی ترجمه کرد و در حال حاضر با توجه به اطلاعاتی که داریم مآثر سلطانیه سومین کتابی است که بعد از رساله جهادیه 1233ق. و 1234ق. در تبریز و ایران به چاپ رسیده است، البته فاصله زمانی رساله جهادیه دوم تا چاپ این کتاب کمی زیاد می باشد و بعید می دانم که در این فاصله کتابی در تبریز به چاپ نرسیده باشد. در اختتام این نسخه نیز اشاره به نحوه چاپ این اثر و انتقال چاپ سربی به طهران دارد و این چنین نگاشته شده است: "... از جمله تصنعات غریبه عمل انطباع بود که او را باسمه گویند و این نسخه جدید که موسوم بماثر سلطانی است در دارالانطباع دارالسلطنه تبریز باهتمام کارگزاران سرکار حضرت ولیعهد بسعی و استادی جناب ملامحمد باقر تبریزی که از معارف این ولایتست بتاریخ اواخر شهر رجب المرجب سنه هزار و دویست و چهل و یک هجری شرف اتمام و اختتام پذیرفت و انشاءالله تعالی... و سوای این کتاب مستطاب در دارالخلافه طهران میرزا زین العابدین تبریزی بیمن اشفاق و الطاف سلطان افاق خلد الله ملکه و سلطانه و اهتمام منوچهر خان مجلدات از کتب حدیث باسمه کرده تجار و اهل معاملات بااطراف ولایات میبرند. سردار برای دفع افاغنه باصفهان بمدد شاه سلطان حسین صفوی (ص ۷ - ۸ )، عبدالرزاق بیک در این نسخه به ذکر وقایعی می پردازد چون : رفتن فتحعلی خان در بیان حالات کیفیت خاقان خلد مکان محمدحسن خان ( ص ۸ -۱۱ ) ، آمدن شاه پسندخان افغان بعزم تسخیر استرآباد و شکست او در دست حسین خان قاجار و دلیران ظفر بنیاد و تسخیر گیلان و قزوین و قتال با کریمخان زند و تسخیر اصفهان ( ص ۱۱ )، محاربه نواب محمدحسن خان با آزادخان افغان و شکست دادن او ( ص ۱۱ - ۱۳ )، بیان فتوحات و مقامات خاقان مغفور محمدشاه بعد از فوت کریمخان زند بر سبیل اجمال از قرار سیاق این کتاب تا زمان شهادت آنجناب ( ص ۱۳ - ۲۵) ، ذکر فتنه صادق خان شقاقی ( ص ۲۵ - ۲۷) ، ذکر وصل خبر شهادت سلطان سعید بمسامع علیه خسرو آفاق و توجه موکب همایون از فارس بعراق ( ص ۲۷ - ۳۰)، ذکر جلوس میمنت مانوس خاقان کشورکشا بر سریر سلطنت و زیور یافتن افسر خلافت از فرق فرقدسای خسرو فریدون منزلت ( ص ۳۰ - ۳۱ )، رسیدن شاهزاده محمود ولد تیمور شاه افغان بشرف حضور خاقان گیتی ستان ( ص ۳۱ - ۳۲ )، ایراد فتنه محمدخان ولد زکی خان زند در اصفهان ( ۳۲ - ۳۴ ) ، وقایع سنه هزار و دویست و سیزده هجری که سال دوم جلوس میمنت مانوس است و ذکر نهضت موکب جهان کشا بجانب اذربایجان بعزم تنبیه سرکشان ( ص ۳۴ - ۳۷ ) ، ذکر وصل خبر طغیان حسینقلی خان بمسامع علیه مقربان درگاه خدیوافاق و مراجعت موکب همایون برای دفع آن از اذربایجان بعراق ( ۳۷ - ۴۳ ) و ....