#مقدمه و هدف :یکی از عوامل مأثر در بهینهسازی و ارتقاء کیفیت خدمات اورژانس، بررسی گردش کار و زمان توقف بیماران در این بخش میباشد .زمان انتظار ومدت اقامت مراجعه کنندگان، یک عامل کلیدی در ارزیابی کیفیت بخشهای اورژانس میباشد .هدف این پژوهش، بررسی زمان انتظار بیماران برای دریافت خدمات تشخیصی و درمانی در بخش اورژانس بیمارستان شهید مصطفی خمینی از زمان ورود تا خروج از این بخش بود .مواد و روشها :در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و کاربردی،حجم نمونه 390 نفر بدست آمد، که از طریق مشاهده و مصاحبه و همچنین با استفاده از چک لیست اطلاعات 390 مراجعه کننده به بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی بیمارستان شهید مصطفی خمینی در بهار و تابستان سال 1392 جمعآوری و زمان انتظار برای دریافت خدمات تشخیصی و درمانی بررسی شد .از این تعداد نمونه، در شیفت های صبح، عصروشب، به ترتیب160 ، 111 و 119نفر مراجعه کردند .نتایج :میانگین کلی فاصله زمانی ورود بیمار تا اولین ویزیت اینترن4/3 ▒ 8/4دقیقه و این زمان برای ویزیت پزشک2/8▒4/11دقیقه بود .در بین اقدامات تشخیصی( تصویربرداریها و آزمایشات )کمترین میانگین زمان مربوط به آزمایشات (8/8 دقیقه )و بیشترین میانگین زمان به تصویربرداریها(2/12 دقیقه )مربوط میشد .در زمان ارائه خدمات بین دو جنس تفاوت معنیدار وجود نداشت .زمان انتظار برای ویزیت توسط اینترن و پزشک اورژانس در شیفتهای عصر و شب به طور معنیدار بیشتر بود .بین زمان انتظار برای ویزیت پزشک و نحوه مراجعه به اورژانس رابطه معنیدار دیده شد، بهطوریکه بیماران ارجاعی توسط آمبولانس مدت کمتری در انتظار دریافت خدمات اورژانس میمانند .نتیجهگیری :بیمار در دقایق اول توسط اینترن و پرستار مورد ارزیابی قرار میگیرد و این امر نشانگر آگاهی کادر درمانی وپرسنل اورژانس به اقدام سریع برای شروع درمان میباشد .