#اثر تجویز پپتید کارنوزین بر یادگیری و حافظه فضائی موشهای صحرایی دیابتی
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
#ز، ۸۴ ص.
Specific Material Designation and Extent of Item
1
EXTERNAL INDEXES/ABSTRACTS/REFERENCES NOTE
Name of source
#مقدمه و هدف :دیابت قندی در دراز مدت با نقائص یادگیری، حافظه و شناخت همراه میباشد .با توجه به اثر ضد دیابتی و آنتی اکسیدانتی کارنوزین، در این بررسی اثر تجویز درازمدت آن بر یادگیری و حافظه موشهای صحرایی دیابتی مورد بررسی قرارگرفت .مواد و روش ها :در این مطالعه تجربی، موشهای صحرایی نر به تعداد 40 سر به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با کارنوزین (100 میلی گرم بر کیلوگرم)، دیابتی و دو گروه دیابتی تحت درمان با کارنوزین (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم )تقسیم شدند .کارنوزین از یک هفته پس از تزریق استرپتوزوتوسین، به مدت5 هفته( داخل صفاقی )و یک روز در میان تجویز شد .در پایان، برای بررسی یادگیری و حافظه حیوانات، ت╩خیر اولیه و ت╩خیر در حین عبور، در آزمون اجتنابی غیر فعال و در صد رفتار تناوب بعنوان شاخص حافظه فضائی، با استفاده از مازY تعیین گردید .یافته ها :کاهش معنیدار ت╩خیر در حین عبور، در موشهای دیابتی(01/0p<) ، در پایان کار مشاهده گردید و تیمار با کارنوزین، فقط در دوز بالا، این پارامتر را بطور معنیدار بهبود بخشید (05/0p<). بعلاوه، در صد تناوب در حیوانات دیابتی، بطور معنیدار، کمتر از گروه کنترل بود (01/0p<) و این پارامتر در گروههای دیابتی تحت تیمار با هر دو دوز کارنوزین، بطور معنیدار، بیشتر از گروه دیابتی بود (05/0p<). نتیجه گیری :تجویز دراز مدت کارنوزین در دوز بالا، بر توانایی نگهداری اطلاعات، در انبار حافظه و به یادآوری آنها در حیوانات دیابتی، در آزمون اجتنابی غیر فعال، تاثیر دارد و موجب بهبود حافظه فضائی کوتاه مدت در حیوانات دیابتی میگردد .