کتاب معروفی است در اصول دین از توحید و نبوت و امامت و رجعت و معاد،به نام شاه سلطان حسین صفوی(۱۱۰۵-۱۱۳۵ق) در شعبان ۱۱۰۹ق به انجام رسیده و ضرور یات دین و شماره گناهان کبیره و پارهای از موضوعات اخلاقی را به طور مفصل، مخصوصا بحث امامت را، بیان میکند. این کتاب بار اول در تهران به سال ۱۲۴۱ق به صورت سنگی و پس از آن بارها به چاپ رسیده است.