/ از: کمالالدین یا معینالدین حسین بن علی کاشفی هروی بیهقی معروف به حسین کاشفی( -۹۱۰ ق).
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Date of Publication, Distribution, etc.
، اواخر قرن۱۳ ق.
PHYSICAL DESCRIPTION
Dimensions
؛ ۵/ ۱۵* ۵/ ۲۰ سم. ۲۶۷ ص. ۱۸ س.
GENERAL NOTES PERTAINING TO DESCRIPTIVE INFORMATION
2
1
2
Text of Note
شعار خود مکن غیر از ثنا خوانی و مداحی/ که مدحش بس بود ما را ز لذتهای روحانی. در پایان نسخه در ص ۲۶۵ - ۲۶۶ برخی مطالب متفرق به خط کاتبی که اصل نسخه را نوشته ثبت شده و پس از ان در ص ۲۶۷ چهار بیت از ناصرخسرو امده که مطلع ان این است: ای خورده ز ایام فریبنده دمی چند/ ای عمر تلف کرده برای درمی چند. و به این بیت به پایان می رسد: این پند اگر بشنوی از ناصر خسرو/ بهتر بود از ملک ری و گنج دماوند.
Text of Note
الحمد لله الذی زین شرف السیاده بانوار... .
Text of Note
... چو دولت ز پیش از اندازه ده.
NOTES PERTAINING TO PHYSICAL DESCRIPTION
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
Text of Note
خطوط مختلف تحریری متوسط. عناوین به همان خطوط اصل به سرخی نوشته شده.
Text of Note
فرنگی سفید اهار مهره دار معمول اواخر قرن ۱۳ ق.
Text of Note
میشن سیاه و خط کشی کرده بی مقوا.
EXTERNAL INDEXES/ABSTRACTS/REFERENCES NOTE
Name of source
ماخذ فهرست، مجلدچهارم۶، صفحه ۲۸۴۷.
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مولف این کتاب را در هشت « اصل » تألیف کرده: اصل اول. در توحید و اسلام و ایمان و نعت و صفت. اصل ثانی. در عبادت و انچه متعلق به ان است. اصل ثالث. در فضل قران و دعوات و اذکار. اصل الرابع. در مکارم اخلاق و فضایل انسان. اصل خامس. در اوصاف ردیه و رذایل اخلاق. اصل سادس. در اداب اهل سلطنت. اصل سابع. در ان چه تعلیق بازمنه و امکنه و البسه و اطعمه و اشربه دارد. اصل ثامن. در احادیث متفرقه. هر حدیثی را به فارسی شرح می کند و فواید ادبی و تاریخی در دنبال ان می اورد. از این کتاب نسخه دیگری در کتابخانه هست که شرح ان در مجلد دوم نشریات کتابخانه، ص ۱۳، امده است. این نسخه را کاتب از روی نسخه کهنه ای که در روز شنبه ۵ ربیع الاول ۹۵۵ ق وقت چاشت به پایان رسیده نقل کرده و شرحی را که در پایان ان نسخه بوده است ایراد کرده. در حاشیه ص ۲۴۸ - ۲۵۴ مطالب متفرقه به زبان تازی به خط کاتب دیگری نوشته شده سپس در صفحه ۲۵۵- ۲۵۶ باز به خط دیگر قصیده ای در مدح امام اول(ع) ( قصیده در مدح جناب مولا ) شامل ۴۱ بیت نوشته شده که مطلع ان این است: چه حاصل ز انکه می خوانی ز حکمت های یونانی/ ز حکمت های یونانی چه حاصل ز انکه می خوانی. و پیداست که گوینده این قصیده فیضی تخلص می کرده زیرا که در اواخر قصیده گوید: حکیمان شعرها گفتند در وصف علی لیکن/ همه کس را مسلم نیست چون فیضی درافشانی. و قصیده به این بیت به پایان می رسد: