بررسی اثر تراکم ساختمانی بر فضاهای عمومی(نمونه موردی شهر تبریز)
نام نخستين پديدآور
/وحیده پناه نیا
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: پردیس بین المللی ارس
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۲۴۰ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
بصورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
جغرافیا گرایش برنامه ریزی شهری
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۱/۰۶/۱۸
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
به دنبال رشد فزاینده شهر نشینی در دهه های اخیر در ایران به ویژه در کلان شهر تبریز، تأمین مسکن به یکی از مهم ترین مسائل کشور تبدیل شده است .نکته ای که در بررسی روند تراکم های ساختمانی در ایران و خصوصا تبریز مشاهده می گردد این است که همواره از توجه به اصول و پایه های تئوریک معماری های شهری در برنامه ریزی و طراحی غالب مجتمع های مسکونی متراکم کاسته شده و اینگونه مساکن از ایجاد محیط مطلوب مسکونی فاصله گرفته اند و فضاهای عمومی که یکی از فضاهایی ایست که شهروندان از هر قشر، سن، جنس و صنفی حق ورود و حضور در آن را بدون هیچ گونه محدودیتی دارا می باشند با ایجاد این محیط های نامطلوب از بین رفته و یا به طور کلی از آن کاسته شده است و شهروندان از استفاده از فضاهای عمومی که تعامل اجتماعی افراد در آن شکل می گیرد محروم گشته اند .رسالة حاضر پس از تبیین روند ایجاد تراکم های ساختمانی در ایران و کلان شهر تبریز، به ابعاد و معیارهای تراکم ساختمانی و تأمین فضاهای عمومی پرداخته و برخی از اصول را در دو نمونه از الگوهای شهری مورد بررسی قرار داده است .در فرایند بررسی، دو نمونه مورد مطالعه در یک برداشت میدانی مورد ارزیابی قرار گرفته است .یافته های پژوهش نشان می دهد که در شرق شهر تبریز که بیشترین بلندمرتبه سازی ها در آن اتفاق افتاده است با اهمیت دادن به تراکم های ساختمانی و به ارتفاع رفتن ساختمان ها از اهمیت فضاهای باز و عمومی کاسته شده و به طور کامل این گونه فضاها از بین رفته است .تلاش شده است تا جنبه کالبدی مرتبط با تراکم ساختمانی در سطح محدوده های شهری مورد مطالعه قرار داده شود .چهار فاکتور کالبدی شامل مسئله اشرافیت ابنیه، فضای باز مورد نیاز ، ضرورت تابش نور آفتاب و عدم سایه اندازی و کیفیت ابنیه مدنظر می باشد .نتایج قابل توجهی به این شرح از محدوده های مورد مطالعه حاصل گردید :سایه اندازی در محدوده ها به دلیل ارتفاع نامتناسب ابنیه، وجود مسئله اشرافیت به دلیل قرار گیری غیر معقول ابنیه و افزایش بی رویه تراکم ساختمانی و کمبود فضای باز مورد نیاز ساکنین، و نوساز بودن ابنیه .بر اساس تحلیل های صورت گرفته در کوی ولیعصر تراکم ساختمانی، با ضریب ۲/۵ برابر سطح اشغال خود را تنظیم نموده و در کوی الهی پرست تراکم ساختمانی، با ضریب ۱۱ برابر سطح اشغال خود را تنظیم نموده است .با توجه به میزان فضای باز مطرح گردیده در طرح جامع تبریز که ۵۵ متر مربع می باشد در محدوده های مورد مطالعه این رقم کاهش یافته و به ۳۰ مترمربع رسیده است .نتیجه گیری می گردد با اعمال سیاست های تشویقی از سوی شهرداری تبریز و قبول ۱۵ مترمربع فضای باز به ازای هر واحد مسکونی در آینده ای نه چندان دور تراکم ساختمانی در شهر تبریز به شدت افزایش یابد
متن يادداشت
asr area, building density adjust itself to 5.2 factor with occupancy level and at Elahiparast area, building density adjust to 11 factor with occupancy level. By noticing the amount of open space considered in Tabriz Master Plan which is 55 m2, this number is reduced to 30 m2 at the studied areas. As a result, with applying policy of encouragement in Tabriz municipality and accepting 15 m2 as open space for each residential unit, building density will intensively increase in Tabriz, in near future -e-rises have been occurred in the east of Tabriz, the importance of open and general spaces is decreased and these kinds of spaces are totally removed. It has been attempted to observe the aspect of framework relating to building density in urban regions.4 framework factors are noticed including overlooking of buildings, needed open space, necessity of sun light shining and lack of shading and also quality of building. Noticeable results of studying regions are obtained as follows: Shading in the regions because of unsuitable height of buildings, existence of overlooking because of unconscionable standing and irregular growth of building density and shortage of needed open space for resident, and reconstructing the building. According to analysis at Vali-buildings where most of high-Accommodation has become one of the greatest problems in the country due to a recent increase in urbanization in Iran, especially in Tabriz metropolis. The point which is noticed in studying the trend of building densities in Iran and also in Tabriz is the lack of attention to principles and theoretical bases of urban architectures in planning and designing of compact residential complex. Also, these buildings have been much distant of providing favorable residential area. General spaces, which are one of the areas where citizens of any class, age, sex and status have the right to gain entry and attend without any limitations, have been removed or decreased by constructing these unfavorable areas, and people have been abdicated using general spaces which shape the social communications. The present study aims at specifying the trend of building densities in Iran and Tabriz metropolis and the dimension and criteria of building density and supplying general spaces are reviewed. Some principles are further illuminated in the frame of two urban samples/patterns. In process of studying, those samples in a field survey are studied. Research results reveal that by emphasizing building densities and developing high
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )