تضمینات حق آزادی بیان در حقوق کیفری ایران در پرتو اسناد بینالمللی
عنوان اصلي به زبان ديگر
The Guarantees of the Right to Freedom of Expression in Iranian Criminal Law in the Light of International Instruments
نام نخستين پديدآور
/مینا دیبامهر
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: حقوق و علوم اجتماعی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۷
نام توليد کننده
، راشدی
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی - الکترونیکی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
حقوق گرایش جزا جرمشناسی
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۷/۱۱/۱۵
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
حق بر آزادی بیان به عنوان شالوده حقوق و آزادیهای متعدد بنیادین، از جمله آزادی عقیده، آزادی اطلاعات، آزادی ارتباطات و...، همواره محل مناقشه میان دولتها و ملتها بوده است .جامعه جهانی پس از پشت سرگذاشتن روزهای تلخ حاکمیت استبداد مطلق قدرتها، با اهتمام به تصویب اسناد بینالمللی حقوق بشر در ابعاد و مواضع گوناگون توانست تا حدود زیادی حدود و ثغور آزادیهای بنیادین و از جمله آزادی بیان را ترسیم نماید .در این میان و بر مبنای اصل عقلی لاضرر اصل نسبیت حقوق و آزادیها مطرح گردید و راه را بر اعمال اتم و اکمل آزادیها بست .با وجود این، اصل نسبیت نه برای ایجاد اسباب تجاوز به حریم آزادیهای بیان بلکه برای تضمین آزادی بیان اشخاص مطرح شده است .در مواردی که اصول اخلاقی و کرامت انسانی نمیتواند مانع از تعرض اشخاص حقیقی و حقوقی به حریم آزادی بیان افراد شود، تضمینات کیفری، به سبب دارا بودن خصیصههایی چون پیروی از اصل قانونی بودن جرم و مجازات، پیشگیرانه بودن و بازدارندگی ناشی از رعب و شرمندهسازی و اعمال واکنشهای کیفری متناسب، میتوانند کارکرد مثبتی در صیانت از حق آزادی بیان به نمایش بگذارند، به ویژه اگر در یک جامعه دموکراتیک مقنن توانسته باشد بسترهای قانونی لازم برای توسل به ابزارهای حقوق کیفری در برابر تعدیات قوای حاکم به ساحت حقوق و آزادیها را فراهم آورد .از جمله مهمترین تضمینات کیفری مورد توجه قانونگذار ایران در حمایت از آزادی بیان عبارتند از حمایت از آزادی افراد در برابر تعدیات مأموران دولتی، پیشبینی اصل برائت و پایبندی به آن، حمایت کیفری از حریم خصوصی ارتباطی، صیانت کیفری از آزادی مطبوعات و آزادی احزاب .ذیل دو فصل مجزای این پژوهش تلاش بر آن بوده است تا با نقد قوانین کیفری جمهوری اسلامی ایران شیوههای صیانت کیفری از آزادی بیان، کمیت و کیفیت این تضمینات و میزان کارکرد مثبت و منفی آنها به سنگ محک سنجیده شود تا بتوان به دقت به این سوال پاسخ داد که رویکرد قانونگذار جمهوری اسلامی ایران نسبت به تضمین و تحدید آزادی بیان چگونه است؟ در همین فرآیند مشخص شده است که بر اساس اصول نامتوازن قانون اساسی قوانین موضوعه کشور نتوانستهاند به درستی و همسو با اسناد بینالمللی حقوق بشر، اصول حقوق کیفری و حتی اصول حاکم بر نظام حقوقی اسلام طریق صیانت از آزادی بیان را به سلامت طی کنند، بلکه گاه از اصول مبرهن حقوق کیفری، مقررات اسناد بینالمللی و اصول قانون اساسی آشکارا تجاوز کردهاند
متن يادداشت
The right to freedom of expression as the basis of some fundamental rights and freedoms, including freedom of belief, freedom of information, freedom of communication, etc. has always been the place of conflict between governments and nations. After passing the bitter days of the rule of absolute despotism, the world community was able to delineate the limits of fundamental freedoms, including freedom of expression, by adopting international documents on different aspects and positions of human rights. In this regard and based on the rational rule of prohibition of detriment, the principal of the relativity of rights and freedoms was presented and has been prevented full exercise of freedoms. In spite of that, the principle of relativity has been posed not to provide the means of violating the privacy of freedoms of expression but also to ensure individuals freedom of expression. In cases where ethical rules and human dignity cannot prevent people and corporate bodies violations to the privacy of freedom of expression, criminal guarantees can perform a positive function in protecting the right to freedom of expression due to the following the principle of legality, being preventive, being deterrent arising from fear and making ashamed and to exert appropriate criminal reactions, especially if in a democratic society that the legislator has been able to provide legal context to resort to criminal law organs against the governments encroachments upon human rights and freedoms. Some of the most important guarantees of the right to freedom of expression in the Iranian legislators view are protecting the freedom of individuals against the corruption of government agents, predicting the principle of innocence and fidelity to it, criminal support of communication privacy and criminal preservation of freedom of the press and freedom of parties. Under the two separate chapters of this study, it has been tried to criticize the criminal law of the Islamic Republic of Iran to appraisal criminal preservation methods, the quantity and quality of this guarantees and their positive and negative role. In this process it has been well-defined that based on the unbalanced principles of the constitution, statutes have failed to progress properly and harmonious with international documents on human rights, the principles of criminal law and even the principles governing the legal system of Islam, but even sometimes they have violated the basics of criminal law, international documents regulations and constitution principles
عنوان اصلی به زبان دیگر
عنوان اصلي به زبان ديگر
The Guarantees of the Right to Freedom of Expression in Iranian Criminal Law in the Light of International Instruments
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )