شماره کتابشناسی ملی
شماره
۱۹۹۵۲پ
زبان اثر
زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن
per
عنوان و نام پديدآور
عنوان اصلي
تاثیر سیاست توسعه نامتوازن دولت بر جامعه مدنی در ایران :بررسی تطبیقی عصر پهلوی دوم و جمهوری اسلامی
عنوان اصلي به زبان ديگر
The Impacts of Unbalanced Development Politicy of Government on Iranian Civil Society : A Comparative Study between Pahlavi II and Islamic Republic Era
نام نخستين پديدآور
/حسین امیرابراهیمی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: حقوق و علوم اجتماعی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۷
نام توليد کننده
، راشدی
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم سیاسی گرایش علوم سیاسی
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۷/۰۶/۱۹
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
بحث توسعه سیاسی و درنتیجه آن تحقق جامعه مدنی یکی از مهمترین چالشهای توسعه عصر معاصر ایران از دوران مشروطیت، پس از آن دوره پهلوی و همچنین دوران جمهوری اسلامی ایران بوده است .اما نهادینه سازی، وتحقق آن ازعصر قاجار وانقلاب مشروطیت تاکنون با مشکلات زیادی روبرو بوده است .جامعه مدنی سنتی ایران وجامعه مدنی شبه مدرن ایرانی در دوران مشروطیت در وضعیت روبه رشدی قرار داشت .سیاستهای اقتدارگرایانه حکومت ودولت درزمان قاجار، وقوع جنگ جهانی اول واشغال ایران فضای داخلی کشور و نهادهای مدنی نوپای ایران را تحت تاثیر قرار داد .در ادامه سیاستهای استبدادی ومطلقه دولت رضاشاه پهلوی باعث گردید میزان مشارکت سیاسی در وضع نامطلوبی تنزل یابد .دردوره پهلوی دوم با اجرای سیاستهای اقتدار گرایانه، نوسازی های آمرانه و ازبالا و همچنین توسعه نامتوازن و درنتیجه آن عدم توسعه سیاسی و جامعه مدنی در کنار توسعه های اقتصادی و اجتماعی را شاهد هستیم که درنهایت منجر به ضعف طبقات اجتماعی و توده ای شدن جامعه ایران گردید .با وقوع انقلاب اسلامی فضای کوتاه مساعدی برای فعالیت سیاسی از طیف‌های مختلف جامعه فراهم شد، اما دلایلی چون توده ای شدن جامعه، وهمچنین وقوع جنگ تحمیلی و درنهایت فعل وانفعالات سیاسی مجالی برای توسعه سیاسی باقی نمی گذارد .در دولت سازندگی شاهد توسعه نامتوازن برپایه توسعه اقتصادی و عدم توسعه سیاسی هستیم .در دولت اصلاحات فضای رو به امید توسعه سیاسی ولی عدم نهادینه سازی نهادهای مدنی و تشدید تعارضات سیاسی و جناحی شاهد هستیم. در دولت احمدی نژاد توجه بیشتر به مسایلی مانند عدالت اجتماعی وحمایت از قشر ضعیف و درحاشیه قرار گرفتن توسعه سیاسی ونهادهای مدنی را شاهد هستیم و در ادامه در دولت روحانی با توجه به شرایط خاص کشور و تمرکز دولت به سیاست خارجی با وجود شعار استیفای حقوق شهروندی بازهم شاهد در حاشیه قرار گرفتن توسعه سیاسی و عدم نهادینه سازی نهادهای مدنی هستیم .لذا در پژوهش حاضر سعی دارد با بررسی تطبیقی سیاستهای توسعه نامتوازن دولت در دوره پهلوی دوم و وهمچنین دوران جمهوری اسلامی وتاثیرات آن را بر عدم توسعه سیاسی ونهایتا "عدم نهادینه سازی جامعه مدنی ایران را نشان دهد
متن يادداشت
The discussion of political development and, as a result, the realization of civil society one of the most important challenges in the development of contemporary Iran from the Constitutional era, then the Pahlavi period as well as the Islamic Republic of Iran. But institutionalization, and its realization from the Qajar era and the Constitutional Revolution, has so far faced many problems. Traditional Iranian Civil Society and the Iranian pseudo-modern civil society during the Constitutional Revolution, it was in a growing mood. The authoritarian policies of the government and government in the Qajar era, the First World War and occupy Iran's interior and the civic institutions of Iran. Following on from the authoritarian and absolute policies of the Reza Shah Pahlavi government making the political participation rate inevitable. At second Pahlavi time by implementing authoritarian policies, upgrades from the top as well as unbalanced development and, consequently, the lack of political development and civil society along with economic and social development which ultimately leads to the weakness of the social classes and became the mass of Iranian society. With the Islamic Revolution a favorable short space for political activity it was provided from a wide range of communities, but because of the masses of society, as well as the occurrence of imposed war and ultimately verb and political passions will not leave room for political development. In the construction industry saw uneven development based on economic development and lack of political development. In government reform, the atmosphere is in the hope of political development however, there is a lack of institutionalization of civil institutions and exacerbation of political and factional conflicts. At Ahmadinejad's administration, more attention is paid to issues such as social justicev and supporting the poor and marginalized political development and civil institutions and further in the Rouhani government given the country's specific circumstances and the government's focus on foreign policy despite the slogan of the sovereignty of civil rights, it is still witnessing the margin of political development and the lack of institutionalization of civil institutions. Therefore, in the present study, we try to compare the unbalanced development policies of the government in the second Pahlavi era as well as the era of the Islamic Republic and its effects on the lack of political development finally, the lack of institutionalization of Iranian civil society
عنوان اصلی به زبان دیگر
عنوان اصلي به زبان ديگر
The Impacts of Unbalanced Development Politicy of Government on Iranian Civil Society : A Comparative Study between Pahlavi II and Islamic Republic Era
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )
مستند نام اشخاص تاييد نشده
امیرابراهیمی، حسین
مستند نام اشخاص تاييد نشده
Amirebrahimi, Hossein
دسترسی و محل الکترونیکی
يادداشت عمومي
سیاه و سفید
وضعیت فهرست نویسی
وضعیت فهرست نویسی
نمایه‌سازی قبلی
