قرآن کریم، همه انبیا را دارای شان تبلیغی و در نتیجه همه ادیان را تبلیغی میداند؛ چون که هدف الهی از بعثت پیامبران،نجات و رستگاری تمام بشریت است، نه خود پیامبران و یا یک گروه خاص. بنابراین یکی از جنبههای بسیار مهم زندگی پیامبر اعظم (ص) حیات تبلیغی آن حضرت است. از این رو بر اساس مستندات قرآنی، نهجالبلاغهای و تاربخی، حضرت محمد(ص)با توجه به سطح نازل فرهنگی و تمدنی اعراب در زمانه پیش از ظهور و پذیرش دین اسلام که از مولفههای آن میتوان به زیر اشاره کرد: حاکمیت نظام قبیلهای، بت پرستی، پرستش اجرام آسمانی، فساد، فحشا و بد رفتاری با زنان، خوردن غذاهای آلوده، پایبندی شدید به باورهای خرافی، جنگ و خونریزی های پی در پی قبیلهای، و بهرهمند نبودن از میراث ارزشمند فرهنگی و در مقابل برخورداری از دستاوردهای فکری اندک و بی محتوا. از مرحلهی مبعوث شدن به مقام و ماموریت خاتم المرسلینی و آغاز عصر دعوت اسلام که خود به ۲ تا ۵ مرحله تقسیمبندی میشود؛ برای اشاعهی آموزههای الهی کهاز منبع وحی دریافت مینمود؛ "مدیریت فرهنگی - ارتباطی" بینظیری را که حداقل "تمود" اقناع حقیقی آحاد جامعه، البته، بدون بهرهگیری از شیوههای پروپاگاندای مرسوم بودهف برای بشریت به میراث گذاشته است؛ در این نوشته سعی شده با روش مطالعهای اسنادی، برخی حوزههای مرتبط با آن را در چارچوب عناوین:ویژگیهای فرهنگی اجتماعی اعراب در پیش از ظهور اسلام و گسترش آن، محتوای دعوت جهانی پیامبر اعظم (ص)و مراحل آن و شیوههای اعمال مدیریت فرهنگی - ارتباطی پیامبر اعظم (ص) برای دعوت بشریت به اسلام تا حدودی بیان و توصیف شود
ترجمه
پديدآور
بهرام جبارلوی شبستری
عنوان قراردادی
عنوان قراردادي
درآمدی بر ویژگیهای مدیریت فرهنگی - ارتباطی پیامبر اعظم (ص)