بررسی اثرات درمانی هیدروژن پراکساید ۳۵٪ بر زگیل پوستی و مقایسه ان با کرایوتراپی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان رازی در سالهای 1399-1400
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
سایه سیاوش مقدم
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۶۷ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
پوست
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
از بین درمان های ثابت شده، کرایوتراپی بیشترین استفاده را دارد و به عنوان درمان استاندارد زگیل پوستی شناخته می شود، اما می تواند عوارض بالقوه از جمله خون ریزی و اسکار و تاخیر در ترمیم زخم و عفونت و همچنین تاول و تغییر رنگ(هایپرپیگمنتاسیون و هایپوپیگمنتاسیون) پایدار به ویژه در افرادی با پوست تیره را به همراه داشته باشد که سبب اکراه بیماران از انجام درمان میشود. در حال حاضر تاثیر محلول موضعی هیدروژن پراکساید بصورت محدود بر روی زگیل مورد بررسی قرار گرفته اما تاکنون مطالعه در ارتباط با مقایسه این دارو با کرایوتراپی انجام نشده است. بنابراین در مطالعه حاضر، قصد داریم با استفاده از یافته های بالینی اثرات درمانی درمان های کرایوتراپی و استفاده موضعی از هیدروژن پراکساید 35% را در زمان زگیل پوستی با هم مقایسه کنیم.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی بر روی بیماران درای زگیل پوستی که در طی سال های 1400-1399 به مرکز تخصصی پوست رازی تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. با استفاده از بلوک تصادف، زگيل های بيمار در يکی از گروههای درمانی كرايوتراپی (گروه A) و یا هیدروژن پراکسید 35% (گروه B) قرار گرفتند. در مورد معاینات بالینی تشخیص ضایعات زگیل پوستی با لمس توسط پزشک انجام میشد. طی ویزیت ها، ویژگی های بالینی ضایعات و روند بهبودی آنها با معاینات بالینی مورد ارزیابی قرار می گرفت. سپس بعد از تکمیل روند درمانی با لمس محل ضایعات میزان بهبود ضایعات مورد بررسی قرار می گرفت. بررسی های بالینی در ویزیت اول و سپس هر 3 هفته تا یک ماه تا حداکثر 3 مرحله انجام می پذیرفت. یافته ها: در این مطالعه 24 بیمار با 100 ضایعه وارد تجزیه و تحلیل نهایی شدند. 11 نفر (45.83 درصد) مرد و بقیه (54.17 درصد) زن بودند. میانگین و انحراف معیار سنی بیماران 77/10 ± 36/21 سال بود. بر اساس نتایج به دست آمده دو داروی مورد بررسی اثر بخشی بسیار خوب و قابل قبولی داشتند به گونه ای که در مجموع تنها 9 زگیل به هیچ یک از درمانهای مورد بررسی پاسخ نداد و 91 زگیل به درمان پاسخ نسبی و یا کاملی داشتند اما دو گروه به لحاظ آماری اختلاف معنی داری نداشتند (P=0.125)؛ همچنین بین انواع مختلف زگیل بر حسب روش درمانی تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد (P>0.05). یافته های این مطالعه نشان داد که تعداد زگیل ها و سایز زگیل ها بعد از جلسه اول پیگیری یعنی 3 هفته بعد از شروع درمان کاهش چشمگیری پیدا کرده است اما به لحاظ آماری معنی دار نبود (P>0.05). همچنین بعد از شش هفته از شروع درمان 2 گروه مورد بررسی از لحاط تعداد و اندازه زگیل ها کاهش معنی داری داشتند (P<0.05). هرچند بر اساس آنالیز های آماری صورت گرفته 2 گروه اختلاف معنی داری نداشتند. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده نشان داده شد که به لحاظ عوارض درمان فراوانی درد و تاول به طور معناداری در گروه کرایوتراپی بیشتر از گروه محلول هیدروژن پراکسید 35 درصد ثبت گردید؛ اما هیپرپیگمانتاسیون و خارش در گروه درمانی هیدروژن پراکسید بیش تر از کرایوتراپی بود.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده محلول هیدروژن پراکسید35% را میتوان یک خط درمانی امیدوارکننده برای زگیل های پوستی در نظر گرفت. استفاده از آن را با توجه به کارایی بسیار مناسب و عوارض کمتر توصیه می کنیم. محلول موضعی هیدروژن پراکسید 35% را می توان یک درمان موضعی جدید بسیار موثر، ایمن، ارزان و با استفاده آسان برای زگیل های پوستی با نرخ عود صفر یا بسیار کم در نظر گرفت. با این حال، ما مطالعات آینده را با اندازه نمونه بزرگتر، با استفاده از غلظت های متفاوت هیدروژن پراکسید در رژیم های مختلف، برای دوره های پیگیری طولانی تر، و برای سایر انواع بالینی، از جمله زگیل تناسلی، توصیه می کنیم.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
پوست
عنصر شناسه ای
Skin
تقسیم فرعی موضوعی
-- بیماریها
تقسیم فرعی موضوعی
-- Diseases
داده رابط بین فیلدها
a10
داده رابط بین فیلدها
a10
موضوع مستند نشده
زگیل پوستی
موضوع مستند نشده
کرایوتراپی
موضوع مستند نشده
هیدروژن پراکسید
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )