بررسی تاثیر نانوذرات کورکومین بریکپارچگی روده و وضعیت شناختی موش های صحرایی در معرض استرس صوتی ناشی از ترافیک
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
اعظم علی نقی پور
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۷ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(phd)
نظم درجات
فیزیولوژی پزشکی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۳/۲۲
امتياز متن
۲۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مطالعات بالینی حاکی از وجود یک رابطه عملکردی بین سیستم عصبی مرکزی دستگاه گوارش است. اختلالات مغزی عملکرد دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار می دهد و تغییرات محیطی دستگاه گوارش سبب تغییرات رفتاری و نوروشیمیایی شود. با پیشرفت صنعت و نوسازی، آلودگی صوتی به یک مسئله اجتناب ناپذیر بهداشت عمومی تبدیل شده است که به دنبال آن اختلالات گسترده ای در بدن از جمله سیستم عصبی و دستگاه گوارش ایجاد می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز نانوذرات کورکومین بر یکپارچگی روده، اضطراب، یادگیری و حافظه فضایی و پلاستیسیتی سیناپسی نورون های ناحیه CA1 هیپوکامپ در موش های صحرایی مواجهه یافته با استرس صوتی ناشی از ترافیک می باشد.روش کار: 40 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: 1) گروه كنترل (CON)، 2) گروه نانوکورکومین (NC)، 3) گروه استرس (ST) و 4) گروه نانوکورکومین+استرس (NC+ST). نانوکورکومین به مدت دو هفته و روزانه با دوز mg/kg 15به صورت داخل صفاقی تزریق شد. استرس صوتی روزانه به مدت 2 ساعت و طی دو هفته اعمال شد. رفتار شبه اضطرابی در ماز صفر شکل مرتفع (Elevated zero maze, EZM) و یادگیری و حافظه فضایی در ماز آبی موریس (Morris water maze, MWM) ارزیابی شد. تقویت طولانی مدت (Long-term potentiation, LTP ) از طریق ثبت پتانسیل های میدانی در مسیر CA3-CA1 هیپوکامپ مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی یکپارچگی روده میزان بیان نسبی پروتئین های اتصالات محکم اکلودین (اکلودین) و زنولا آکلودنس (zonula occludens-1, ZO-1) در دئودنوم به روش وسترن بلات و سطح D-لاکتات پلاسما به روش الایزا اندازه گیری شد. سطح کورتیکوسترون سرم جهت بررسی فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال ((Hypothalamic–pituitary–adrenal, HPA به روش الایزا سنجیده شد.یافتهها: مواجهه با استرس صوتی سبب افزایش سطح کورتیکوسترون و رفتار شبه اضطرابی، اختلال در یادگیری فضایی و القای LTP در ناحیه CA1 هیپوکامپ حیوانات گروه ST در مقایسه با گروه CON شد. استرس صوتی هم چنین سبب کاهش بیان پروتئین¬های اتصالات محکم اکلودین و ZO-1 و افزایش سطح D-لاکتات پلاسما در حیوانات گروه ST در مقایسه با گروه CON شد. تجویز نانوکورکومین سطح کورتیکوسترون و رفتار شبه اضطرابی را کاهش داد و سبب بهبود یادگیری فضایی و القای LTP در ناحیه CA1 هیپوکامپ حیوانات گروه NC+ST در مقایسه با گروه ST شد. با این حال تجویز نانوکورکومین سبب تغییر معناداری در بیان پروتئین های اتصالات محکم اکلودین و ZO-1 و سطح D-لاکتات پلاسمای حیوانات گروه NC+ST در مقایسه با گروه ST نشد.نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تجویز نانوکورکومین سبب بهبود رفتار شبه اضطرابی، یادگیری فضایی و القای LTP در هیپوکامپ حیوانات استرسی می شود اما تاثیر چشمگیری بر یکپارچگی روده این حیوانات ندارد. مشاهده این نتایج ممکن است به علت اثر مدولاتوری نانوکورکومین بر محور HPA و سیستم عصبی مرکزی بدون تاثیر بر محور مغز-روده باشد.کلمات کلیدی: نانوکورکومین؛ استرس؛ یکپارچگی روده؛ رفتار شبه اضطرابی؛ یادگیری و حافظه فضایی؛ پلاستیسیتی سیناپسی
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
فشار روانی
عنصر شناسه ای
Stress
عنصر شناسه ای
<الضفط=ضفط> النفسی
داده رابط بین فیلدها
a10
داده رابط بین فیلدها
a10
داده رابط بین فیلدها
a10
موضوع مستند نشده
نانوکورکومین
موضوع مستند نشده
یکپارچگی روده
موضوع مستند نشده
رفتار شبه اضطرابی
موضوع مستند نشده
یادگیری و حافظه فضایی
موضوع مستند نشده
پلاستیسیتی سیناپسی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )