موضوع تحقیق توحید در قران می باشد. که هدف از انتخاب چنین موضوعی بیان کردن توحید و توضیح آن و این که دین اسلام آیین توحید و یکتاپرستی است. در اهمیت توحید همین بس که در کنار تصدیق پیامبری حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم ) اولین شرط تشرف انسان به آیین حیات بخش اسلام و ورود به آستانه سعادت و رستگاری است. خداوند را به یکتایی شناختن و تنها اورا پرستیدن، نه تنها در قلمرو و عقاید اسلام که در دیگر حوزه های تعالیم اسلام، مانند اخلاق و فقه، نقش اساسی دارد. شالوده نظام اخلاقی اسلامی بر اصل توحید استوار است و بسیاری از احکام و آداب دینی، از روح توحید اسلام سرچشمه می گیرد. توحید، حیات آدمی را – چه در ساحت اندیشه و اعتقاد و چه در عرصه کردار و عمل – دگرگون می سازد و به آن رنگ و بوی خاصی می بخشد. توحید ریشه درخت اسلام است و دیگر تعالی اعتقادی، اخلاقی و عملی شاخ و برگ و میوه های آنند. آموزه توحید، اختصاص به آیین اسلام ندارد بلکه همه پیامبران الهی مردم را به سوی یکتاپرستی فرا می خواند و همه ادیان الهی ادیان توحیدی بوده اند: و پیش از تو هیچ پیامبر نفرستادیم مگر این که به او وحی کردی که :« خدایی جز من نیست، پس مرا بپرستید.» قرآن کریم در تداوم دعوت نبیای پیشین اهتمام ویژه ای به اصل توحید دارد. شعار توحید با تعابیر گوناگون همچون لااله الله ، لا اله الا هو و لا اله الا انا ده ها بار در قرآن تکرار شده است، پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله و سلم ) نیز به فرمان الهی اعلام می کند که سرلوحه رسالت و دعوت مردمان به توحید است. امروزه این نکته بر ما روشن است که خدایان اقوام باستان به هیچ روی شایسته تقدیس و پرستش آدمی نیستند و از عهده رفع عطش فطری انسان به پرستش موجودی نتعال و مقدس بر نمی آیند. با این حال، رواج پرستش و تقدیس این خدایان در میان اقوام باستانی حاکی از نیازی اساسی به پرستش، تقدیس، احساس وابستگی و ارتباط با موجودی برتر در عمق وجود آدمی است نیازی که سرانجام به کامل ترین شکل ممکن در آیین اسلام برآورده شده است. واژگان کلیدی: القرآن: قرآن « انا انزلناه قرآن نا عربیا لعلکم تعقلون: ما آن را قرآن عربی نازل کردیم باشد که شما بیاندیشید.» (قرآن)-: خواندن « فازا قرآناه فاتبع قرآنه: چون ما آنرا بخوانیم تو از خواندن ما پروی کن» ( قران) صو:علم لذی اجمالی که جامع کلید حقایق باشد. التوحید ک معدو – ( به یگانگی وحدانیت خدا – تقی کردن بخشیدن « علم التوحید القوانین» یکی از کردن قوانین، وحدت قوانین.