عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۶۱۹
فارسی
يوسف و زليخا = عاشق و معشوق
[نسخه خطی فارسی]
بی کا
بی تا
228ص. (13 سطر)
16×22
نسخ ديگر: 635
آغاز: الهي غنچه اميد بگشاي/ گلي از روضه جاويد بنماي. بخندان از لب آن غنچه تا غم/ وزين گل عطر پرور کن دماغم ...
انجام:بنا ميزد چه خرم نوبهاريست/ کز دماغ آدم خار خارست.
پنجمين مثنوي از هفت اورنگ جامي است که بر وزن خسرو و شيرين نظامي در بحر هزج مسدس (مفاعلين مفاعلين فعولن) سروده شده است. اين داستان پيش از جامي به شعر فارسي سروده شده و برخي آن را به فردوسي نسبت داده‌اند و شمس عراقي (قرن 5ق.)، نظامي (614ق.) و مسعود قمي (890ق.) نيز اين داستان را به شعر پيش از جامي سروده‌اند. جامي در آغاز مثنوي نام حسين بايقرا و عبيدالله احرار و در پايان آن نام ميرعلي شيرنوائي را آورده است. شماره بيت‌ها چهار هزار بيت و تاريخ تاليف 886ق. است. (الذريعة 19/345، 9/188-189، 25/298؛ مرعشي 30/151؛ مجلس 21/341؛ ملک 3/635؛ فنخا 34/934)
نوع خط: شکسته نستعليق
جلد: گالينگور سرخ مقوايي، عطف چرمي مشکی، جديد
افتادگي از انجام؛ عناوين اشعار شنگرف؛ برخي صفحات رطوبت رسيده است؛ در حاشيه تصحيح شده است.
شعر فارسی
Persian poetry
a06
a06
ج‍ام‍ی
، ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن‌ب‍ن اح‍م‍د
، ۸۱۷ - ۸۹۸ ق.
ایران
لیبلیبل
MF
87856
a
Y
