آغاز: المجموعية بدون العارض بيدهي فان انتفاء المتعدد انما يکون بانتفاء واحد من احاده و الاحاد ههنا...
انجام: فقد رجع الامر کله الي الله تعالي الا الي الله تصير الامور و الحمد لله الشکور و الصلوة و السلام علي نبينا محمد شفيع يوم النشور و آله و صحبه معاون الخيور و الله اعلم بالصواب و اليه مرجع الماب.
رساله متوسطي در اثبات واجب و توحيد و صفات خداوند که پس از اثبات واجب قديم در اواخر عمر خود و در شهر لار نگاشته و موردتوجه دانشمندان قرار گرفته است، داراي يک مقدمه و چهارده فصل و يک خاتمه. 1. اثبات واجب الوجود. 2. في ان وجوده و لا يريد (کذا) عليه بل هو عين وجوده الخاص. 3. التوحيده. 4. في ان واجب الوجود لا يقبل القسمة الي الاجزاء. 5. في ان صفاته تعالي عين ذاته. 6. علمه تعالي. 7. قدرته تعالي. 8. ارادته تعالي. 9. في حياته تعالي. 10. سمعه و بصره. 11. کلامه تعالي. 12. القضاء و القدر. 13. حکمته تعالي. 14. وجوده تعالي. مولف در اين رساله در موارد عديده به شيخ الرئيس نقض و ايراد ميکند، ولي از عقايد صاحب حکمة الاشراق بهره بسيار ميبرد و نيز مطالبي از شهرستاني ميآورد. وي در ابتداي همين رساله تصريح نمود بر اين که در اوايل جواني رساله قديم خود را در همين موضوع نگاشته است. نسخه حاضر از فصل چهارم تا پايان را شامل ميشود. (الذريعة 1/160-107؛ کشف الظنون 1/842؛ آستان قدس 1/204؛ ملي 10/350؛ مرعشي 11/243)
نوع خط: نستعليق
جلد: گالينگور قهوه¬اي، جديد
افتادگي از آغاز؛ عناوين شنگرف؛ در حاشيه تصحيح شده است؛ حواشي با امضاي "صح"؛ حاشيهاي از جمالالدين محمود شاگرد دواني؛ کلمات و عبارات مشکل در حاشيه و ميان سطور شرح و توضيح داده شده است؛ يادداشتهايي فلسفي در سه صفحه در انتهاي رساله.