بررسی وضعیت دلبستگی مکانی و رابطه آن با سرمایه اجتماعی در سالمندان
[طرحهای تحقیقاتی و پروژهها]
نسیبه زنجری , زهرا علی اکبرزاده آرانی
احمد دلبری,مهشید فروغان,غلامرضا قائد امینی
علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare and Rehabilitation
۱۴۰۰
پیوست
مقدمه: سالمندی و فرآیند زیستی و اجتماعی آن بتدریج موجب کاهش عملکرد جسمی و اجتماعی افراد می گردد. با توجه به تاثیر بعد اجتماعی زندگی در سلامت و بهبود کیفیت زندگی افراد، در این بین نقش سرمایه اجتماعی در دوران سالمندی بسیار پررنگ می باشد. مطالعات نشان داده¬اند ارتقای دلبستگی مکان میتواند منجر به افزایش سرمایه اجتماعی در افراد گردد. ازاینرو، در مطالعه حاضر به ارزیابی وضعیت دلبستگی مکان و سرمایه اجتماعی سالمندان و رابطه آن با دلبستگی مکان در ایران پرداختیم.روش: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است. نمونه مورد مطالعه شامل 414 نفر از افراد سالمند 60 ساله و بیشتر شهرستان آران و بیدگل است؛ که با استفاده از روش نمونهگیری خوشه¬ای چند مرحله¬ای انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای روا و پایا شدهی دلبستگی مکانی و سرمایه اجتماعی گردآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرمافزار spss24 و با استفاده از آماره های توصیفی و استنباطی مانند همبستگی، تی تست، آنووا و رگرسیون انجام شد.یافته¬ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان دلبستگی مکان سالمندان بالا و سرمایه اجتماعی پایین است. همچنین ارتباط معناداری بین دلبستگی به خانه و محله با سرمایه اجتماعی وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که متغیرهای دلبستگی به محله، امکان فعالیت تفریحی در محله، تعداد همسایه ای که می شناسند و سن حدود 9 درصد از تغییرات نمره متغیر وابسته سرمایه اجتماعی را در سالمندان تبیین میکند. نتیجه گیری : با توجه به اینکه دلبستگی مکان در سطح محله در افزایش سرمایه اجتماعی سالمندان نقش مؤثری دارد لذا با برنامه ریزی جهت تقویت دلبستگی به مکان می توان سرمایه اجتماعی سالمندان را در جوامع ارتقا و به آنان را به سمت سالمندی موفق سوق داد.کلید واژه ها : دلبستگی مکان، سرمایه اجتماعی، سالمند، حمایت اجتماعی