بررسی اثربخشی ایماگوتراپی بر طلاق عاطفی زوجین و ابعاد آن (رضایت زناشویی، صمیمیت زناشویی، الگوهای ارتباطی)
[پایان نامه]
Evaluation of the effectiveness of imagotherapy on couples' emotional divorce and its dimensions (marital satisfaction, marital intimacy, communication patterns)
دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of social Welfare and Rehabilitation Sciences
۱۴۰۰
۱۵۳ص.
پیوست
19
15
۱۴۰۰/۰۷/۰۷
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی ایماگوتراپی بر طلاق عاطفی زوجین انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایۀ چندگانه (A-B-A) بود. جامعۀ آماری این پژوهش کلیۀ زوجین با تجربۀ طلاق عاطفی مراجعهکننده به مراکز مشاوره و دادگاه خانوادۀ شهر اصفهان بودند. انتخاب نمونه با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انجام شد. از بین کلیۀ زوجین شهر اصفهان که به کلینیک های مشاوره و دادگاههای خانواده مراجعه کرده بودند، 14زوج برای شرکت در پژوهش اعلام آمادگی کردند. زوجینی که در پرسشنامۀ طلاق عاطفی نمرۀ 8 و بالاتر کسب کرده بودند برای مصاحبه دعوت شدند. پس از مصاحبه و بررسی معیارهای ورود، 3 زوج شرایط ورود به مطالعه را داشتند و به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. هر سه زوج به مدت 8 هفته ایماگوتراپی دریافت کردند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای طلاق عاطفی، پرسشنامۀ رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامۀ تجدید نظر شدۀ الگوهای ارتباطی خانواده استفاده شد. تغییرات در علائم اصلی و عملکرد زوجین در طی مراحل خط پایه، درمان و پیگیری به واسطۀ الگوهای ترسیم دیداری تغییر در سطح، شیب و پایداری نمرات PSWQ و OASIS بررسی شدند. همچنین از روش شاخص تغییر پایای یاکوبسن، فولتی و رونستروف استفاده شد. نتایج نشان داد که ایماگوتراپی رضایت زناشویی و صمیمیت زناشویی زوجین را افزایش میدهد. در زمینۀ الگوهای ارتباطی نتایج نشان داد که ایماگوتراپی، جهتگیری گفت و شنود در زوجین را افزایش و جهتگیری همنوایی را کاهش داد. علاوه بر این نتایج نشان داد که ایماگوتراپی موجب کاهش طلاق عاطفی در زوجین دارای تجربۀ طلاق عاطفی میگردد.واژگان کلیدی: رضایت زناشویی، صمیمیت زناشویی، ایماگوتراپی، الگوهای ارتباطی، طلاق عاطفی
The aim of this study was to determine the effectiveness of imagotherapy on the emotional divorce of couples. This research was a single case experimental study using multiple baseline design (A-B-A). The statistical population of this study was all couples with emotional divorce experience who referred to counseling centers and family courts in Esfahan. Sample selection was done in two steps. In the first stage, through purposive sampling, all couples in Esfahan who had referred to counseling clinics and family courts were selected. In the second stage, couples who scored 8 or higher on the Emotional Divorce Questionnaire were invited for an interview. After interviewing and reviewing the inclusion criteria, 14 couples met the inclusion criteria, from which 3 couples were randomly selected. All three couples received imagotherapy for 8 weeks. Emotional divorce questionnaire, Enrich Marital Satisfaction Questionnaire and revised Family Communication Patterns Questionnaire were used to collect data. Changes in the main symptoms and performance of patients during baseline, treatment and follow-up stages were assessed by visual drawing patterns of changes in level, slope and stability of PSWQ and OASIS scores. The Jacobsen, Fulti and Ronstrove reliability change index method was also used. The results showed that imagotherapy increases marital satisfaction and marital intimacy of couples. In terms of communication patterns, the results showed that imagotherapy increased the orientation of dialogue in couples and decreased the orientation of compliance. In addition, the results showed that imagotherapy reduces emotional divorce in couples who experience emotional divorce.Keywords: Marital satisfaction, Marital intimacy, Imago therapy, Communication patterns, Emotional divorce