تاثیربرنامه پیشگیری از خشونت محل کار بر فراوانی خشونت، دانش، نگرش و عملکرد پرستاران به خشونت بیمار و همراهان آنها در بخش های اورژانس بیمارستانهای منتخب شهر تهران
[پایان نامه]
The Effectiveness of workplace violence prevention program on the prevalence of violence, knowledge, attitude and practice of nurses towards patients and their companion’s violence in the emergency department of selected hospitals in Tehran
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation
۱۳۹۹
۱۸۶ص.
پیوست
کارشناسي ارشد
پرستاری Nursing
۱۳۹۶/۰۶/۱۹
Introduction: Nurses more than other health care workers are exposed to violence in the workplace, therefore workplace violence prevention program on their knowledge, attitude and practice is determine toward the prevention of violence. So this study amied the effectiveness of workplace violence prevention program on the prevalence of violence, knowledge, attitude and practice of nurses towards patients and their companions violence in the emergency departments of selected hospitals in Tehran.Materials & Methods: This study applied a quasi-experimental design using control groups and pre- and post-tests. The research units included 48 nurses working in the emergency departments of Farabi Hospital and Amir Alam Hospital in Tehran. The data collection tool was by 1.”International Workplace Violence Questionnaire”. 2. Nurse's Knowledge, Attitude and Practice Toward Workplace Violence Questionnaire”.In both groupsthree months prior to intervention,immediately after and one month after the interventionwere evaluated frequency of violence and amound Knowledge, Attitude and Practice Toward Workplace Violence. Then the interventions included the use of a program featuring some management issues such as applying ventilation, using closed-circuit television cameras, modifying lightings, employing a security guard for the evening shift, and training on the intervention group was implemented as a 2-day workshop using training programs in the form(Discussion, lectures and questions and answers).Immediately afterwardswas evaluated frequency of violence and amound Knowledge, Attitude and Practice only the intervention group.One month the processes were followed and then again from both groups groupswere evaluated frequency of violence and amound Knowledge, Attitude and Practice. The results of the tests were compared in both intervention and control groups before and after the intervention. Chi-square test and t-test were used to test the hypotheses. The data were analyzed using SPSS version 23.Findings:Research results showed the average scores of knowledge, attitude and practice higher indicated of before the intervention to after the intervention (p<0/05). The average score of knowledge and practice before intervention there was no significant difference between the intervention and control groups, and an average of two intervention and control groups were similar in terms of knowledge and performance (p>0/05). But the mean score of nurses' attitudes before the intervention and control groups are different (p<0/05). But indicated findings in prevalence of kinds psychological, physical, racial and sexual violence, psychological violence with a frequency of 62/5% was higher than other violences.In other words, workplace violence prevention program on the prevalence of violence in two intervention and control groups are different, but this program cause knowledge higher and improve attitude and practice of nurses.Conclusion: Research findings showed, although not can makeworkplace violence prevention program by sub-categories such as, education, security, physical environment and policieschanges in the frequency of violence, but cause knowledge higher and improve attitude and practice of nurses. According to the importance of evidence-based practice and lack of such studies, researches activities among this population is recommended. Keywords: workplace violence prevention program, knowledge, Attitude, practice, Nurse.
مقدمه: پرستاران اورژانس به دلیل آنکه بیشتر از سایر کارکنان مراکز بهداشتی-درمانی در معرض خطر خشونت محل کار قرار دارند، از این رو برنامه پیشگیری از خشونت محل کار بر دانش، نگرش و عملکرد آنها به پیشگیری از خشونت تعیین کننده است. لذا هدف از این مطالعه اثر بخشی برنامه پیشگیری از خشونت محل کار بر فراوانی خشونت، دانش، نگرش و عملکرد پرستاران به خشونت بیمار و همراهان آنها در بخش های اورژانس بیمارستان های منتخب شهر تهران می باشد.مواد و روش ها:این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی قبل وبعد با گروه کنترلمی باشد که بر روی 48 نفر از پرستاران شاغل در بخش های اورژانس دو بیمارستان فارابی و امیراعلم شهر تهران انجام پذیرفت. ابزار پرسشنامه خشونت محل کار در بخش سلامت و پرسشنامه سنجش دانش، نگرش و عملکرد پرستاران به خشونت محل کار بود که در سه دوره قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله هر دو گروه از نظر فراوانی خشونت و میزان دانش، نگرش و عملکرد پرستاران در خصوص خشونت محل کار مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس مداخلات که شامل استفاده از برنامه ای مشتمل بر بعضی امور مدیریتی مانند تهویه، دوربین های مدار بسته، اصلاح وضعیت روشنایی بخش و به کارگماری نگهبان در شیفت عصر وآموزش به صورت یک کارگاه 2 روزه در قالب برنامه های آموزشی با عنوان "مدیریت و کنترل خشونت در محل کار" به روش (بحث، سخنرانی و پرسش و پاسخ) بود بر روی گروه مداخله انجام پذیرفت و بلافاصله پس از آن فقط گروه مداخله مورد سنجش فراوانی خشونت و میزان دانش، نگرش و عملکرد قرار گرفت و یکماه انجام فرآیندها پیگیری شده و بعد از طی آن مجددا از هر دو گروه آزمون فراوانی خشونت به عمل آمده و میزان تغییرات دانش، نگرش و عملکرد آنان اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده از آزمون ها در دو گروه مداخله و شاهد قبل و بعد از اجرای مداخلات با هم مقایسه شدند. برای آزمون فرضیه ها از آزمون کای-اسکوئر و تی تست استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 تحلیل شد.یافته ها:دادههای پژوهش نشان داد میانگین نمره دانش، نگرش و عملکرد بعد از مداخله در گروه مداخله افزایش داشته است که این تغییرات به لحاظ آماری معنی دار بود (p<0/05). میانگین نمره دانش و عملکرد پرستاران قبل از مداخله بین گروه های مداخله و شاهد تفاوت معنی داری نداشته است و میانگین دو گروه مداخله و شاهد در زمینه دانش و عملکرد یکسان بوده اند (p>0/05). ولی میانگین نمره دانش، نگرش پرستاران قبل از مداخله در دو گروه مداخله و شاهد متفاوت بوده اند (p<0/05).اما در فراوانی انواع خشونت های جسمی، روانی، جنسی و نژادی یافته ها نشان داد، خشونت روانی با فراوانی 5/62 درصد دارای بیشترین رخداد نسبت به سایر خشونت ها بوده است. بعبارتی برنامه پیشگیری از خشونت محل کار در میزان فراوانی بروز خشونت در دو گروه مداخله و شاهد معنی دار نمی باشد (p<0/05)، اما این برنامه منجر به افزایش دانش و بهبود نگرش و عملکرد پرستاران شده است.نتیجه گیری:یافته های این پژوهش نشان داد که، برنامه پیشگیری از خشونت محل کار با زیرمجموعه هایی همچون؛ آموزش، امنیت، محیط فیزیکی و سیاست ها و رویه ها اگرچه نتوانست تغییراتی در فراوانی خشونت ایجاد نماید، اما سبب افزایش دانش، بهبود نگرش و عملکرد پرستاران شده است. با توجه به عملکرد مبتنی بر شواهد در بالین و عدم وجود جنین مطالعاتی، پژوهش هایی در این زمینه در میان این جمعیت توصیه می گردد.کلید واژه ها: برنامه پیشگیری از خشونت محل کار، دانش، نگرش، عملکرد، پرستار.