بررسی تاثیر حرکت درمانی برمیزان افسردگی بیماران افسرده بستری در مرکز روانپزشکی رازی سال ۱۳۷۵
[پایاننامه]
.study the effect of movement therapy on depression of depressed patients hospitalized in Razi Psychiatric Center
علوم بهزیستی وتوانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
، ۱۳۷۵
۱۲۸ص.
چاپی
کارشناسی ارشد
پرستاری nursing))
۱۳۷۵/۱۲/۲۵
علوم بهزیستی وتوانبخشی university of social welfare and rehabilitation))
این پژوهش مطالعهای نیمهتجربی است که بهمنظور بررسی تأثیر حرکتدرمانی بر میزان افسردگی بیماران افسرد بستری در مراکز روانپزشکی رازی در سال ۱۳۷۵ انجام شده است .نمون پژوهش ۳۷ بیمار مرد افسرده بودند که از بین ۴۶ بیمار مرد افسرده، مبتنی بر هدف انتخاب شدند .در ابتدای پژوهش، میزان افسردگی تمام واحدهای پژوهش را یک نفر روانشناس با معیار سنجش افسردگی بک سنجید .همزمان با آن، پرستاران مقیاس سنجش افسردگی محققساخته را برای تمام واحدهای پژوهش تکمیل کردند .سپس، پژوهشگر بهطور کاملا تصادفی، واحدهای تحت پژوهش را به دو گروه مورد) ۲۰ نفر (و گروه شاهد) ۱۷نفر (تقسیم کرد .برای گروه مورد، کلاس آموزش حرکتدرمانی تشکیل شد و آموزشهای لازم برای نحو اجرای تمرینات طراحیشده ارائه شد .طول مدت پژوهش، ۸ هفته بود که واحدهای پژوهش گروه مورد در ۸ هفته، هفتهای سهبار طبق برنام طراحیشده با حضور پژوهشگر شرکت داده شدند .پس از پایان پژوهش، دوباره روانشناس، افسردگی بیماران را با معیار سنجش افسردگی بک سنجید و مقیاس سنجش افسردگی محققساخته را پرستاران تکمیل کردند و اطلاعات جمعآوری و تجزیهوتحلیل شد .تجزیهوتحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت و بهمنظور مقایس دو گروه، از آزمون صتی زوجی استفاده شد .دادههای پژوهش در ۲۵ جدول و ۱۱ نمودار توزیع فراوانی مطلق و نسبی تنظیم و بررسی شدند .یافتهها در ارتباط با اهداف پژوهش نشان داد بین میانگین نمرات پیشآزمون گروه مورد) ۳۴/۱۵ X) = و میانگین نمرات پسآزمون گروه مورد) ۲۷/۳X) = ، براساس معیار سنجش افسردگی بک اختلاف معناداری وجود دارد) ۰/۰۰۱ .(>P همچنین، براساس معیار سنجش افسردگی محققساخته بین میانگین نمرات پیشآزمون گروه مورد) ۵۱/۶۵ X) = و پسآزمون گروه مورد) ۳۸/۰۵ X) =اختلاف معناداری وجود دارد) ۰/۰۰۱ .(>P درمقایسهبا گروه شاهد با میانگین پیشآزمون) ۳۳/۸۲ =X)و پسآزمون) ۳۰/۵۲ X) =برحسب معیار سنجش افسردگی بک) ۰/۰۲۳ =P)در کاهش افسردگی اختلاف بیشتری نشان دادند .بهعلاوه، براساس معیار سنجش افسردگی محققساخته در گروه شاهد نیز با میانگین پیشآزمون) ۵۴/۵۲ X) =و پسآزمون) ۴۶/۲۳ =X)اختلاف در کاهش افسردگی مشخص شد) ۰/۰۰۱ .(>P همچنین، بین میانگین افسردگی پسآزمون گروه مورد) ۲۷/۳ X) =و پسآزمون گروه شاهد) ۳۰/۵۸=X)، براساس معیار سنجش افسردگی بک اختلاف معناداری مشاهده شد) ۰/۰۰۱ .(>P بهعلاوه، براساس معیار سنجش افسردگی محققساخته بین میانگین پسآزمون گروه مورد) ۳۸/۰۵ X) =و پسآزمون گروه شاهد) ۴۶/۲۳ X) =اختلاف معناداری مشاهده شد) ۰/۰۰۱ .(>P گفتنی است بین دو آزمون سنجش افسردگی قبل و بعد از انجام پژوهش، ضریب همبستگی آنها آزمون شد و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون) ۰/۶۲۲۱ =r)قبل از انجام پژوهش و) ۰/۷۳۰۷ =r)بعد از انجام پژوهش، درج اطمینان ۰/۰۰۱ >Pمشخص شد .نتیجه آنکه بین دو معیار سنجش افسردگی قبل و بعد از انجام پژوهش، همبستگی مثبت و پذیرفتنی وجود دارد که درصورت بهکارگیری مجدد از آزمون محققساخته در پژوهشهای مشابه و دستیابی به نتایج مشابه، میتوان از این آزمون بهمثابه معیار سنجش افسردگی استفاده کرد .همچنین، بررسی دستورات دارویی بیماران نشان داد گروه مورد درمقایسهبا گروه شاهد، پس از اتمام پژوهش، کاهش بیشتری دردوزاژ دارویی داشته است .درنهایت، کاربرد نتایج این پژوهش در حیطههای مختلف پرستاری بیان شده است و براساس یافتههای پژوهش، پیشنهاداتی برای کاملشدن نتایج و یافتههای این پژوهش و پژوهشهای بعدی ارائه شد .
.study the effect of movement therapy on depression of depressed patients hospitalized in Razi Psychiatric Center