A Portrait of the Black: Records of Dehumanization of Black Characters in the selected Novels from 17th to 21st century
Dissertation
Amir Gozalzadeh
Persian Literature and Foreign Languages
1401
72p.
cd
M.A.
English Literature Entitled
140/09/27
Literature, as a humanistic study, is the field in which the human nature in all of its experiences, attitudes, behavior, and potential can be best observed. It is also a place where we can observe the other, the difference and the outsider hood. This dissertation focuses on racialized others, as an essential group of the others, and is conducted by reading closely the selected works of literature, mainly with a focus on the language used to describe black characters. These descriptions offer hints about how otherness was perceived in various eras. These works, including Aphra Behn’s Oroonoko, Samuel Johnson’s The History of Rasselas Prince of Abyssinia, George Washington Cable’s Grandissimes, Joseph Conrad’s Heart of Darkness and Yaa Gyasi’s Homegoing, have been selected from five different centuries. With the help of Rosi Braidotti and Francesca Ferrando's post-humanist theories and in particular philosophical posthumanism and a focus on the first three novels, the dissertation in particular tries to demonstrate how issues like slavery, religion, class conflict, and identity removal during 17th to 19th century led to the dehumanization of racialized others. It makes use of the human/non-human duality to examine how these black people's humanity was denied, as well as the consequences of that denial. In addition, it explores whether attempts at humanization or civilization of other groups of people by humanism or any other ideological concept might result in more extreme measures like genocide, in addition to dehumanization of those groups. Furthermore, the ongoing trauma and fear is carved in the heart of all those who were racially discriminated and once labeled as others. Focusing on the terminology used to describe black people and how they have been perceived throughout times, this study draws the conclusion that concepts such as (Renaissance) Humanism have attempted to provide idealistic definitions of human and by doing so, negative and harmful actions against certain communities have tried to be justified. Post humanism helps us to deviate from those limited definitions and move beyond them, and hope for a future in which otherness is better tolerated.
ادبیات، حوزه ای است که در آن می توان ماهیت انسان را در تمام تجربیات، نگرش ها، رفتارها و پتانسیل هایش به بهترین نحو مشاهده کرد. همچنین، با مطالعه آثار ادبی است که می توان تفاوت ها و دیگری را مشاهده کرد. این پایان نامه، بر روی گروه هایی که به علت تفاوت نژادی، متفاوت از انسان در نظر گرفته شده اند والبته به عنوان یک گروه اساسی از زیر مجموعه دیگری، تمرکز دارد و با مطالعه دقیق آثار برگزیده ادبیات، عمدتاً با تمرکز بر زبان مورد استفاده برای توصیف شخصیت های سیاه پوست انجام می شود. این توصیفات نکاتی را در مورد چگونگی درک این شخصیت ها در دوره های مختلف ارائه می دهد. این آثار، از جمله اورونوکو از افرا بن، تاریخ شاهزاده راسلاس اثر ساموئل جانسون، گراندیسیمزهای جورج واشنگتن کیبل، قلب تاریکی جوزف کنراد و بازگشت به خانه اثر یاآ گیاسی از پنج قرن مختلف انتخاب شدهاند. با کمک نظریه های پساانسان گرای روزی بریدوتی و فرانچسکا فراندو و تمرکز بر سه رمان اول، این تحقیق به طور خاص سعی می کند نشان دهد که چگونه مسائلی مانند برده داری، مذهب، تضاد طبقاتی و حذف هویت در طول قرون 17 تا 19 منجر به غیر انسان تلقی شدن دیگرانی از جنس نژاد و ویژگی های فیزیکی متفاوت شده است. برای این کار، از دوگانگی انسان/غیر انسانی برای بررسی چگونگی انکار انسانیت این سیاهپوستان و همچنین پیامدهای این انکار استفاده می شود. همچنین تلاش شده به این موضوع پرداخته شود که آیا تلاشها برای انسانسازی یا متمدن کردن گروههای دیگر از مردم توسط اومانیسم یا هر مفهوم ایدئولوژیکی دیگری، علاوه بر انسانزدایی از آن گروهها، ممکن است به اقدامات شدیدتری مانند نسلکشی منجر شود یا خیر. علاوه بر این، تروما و ترس مداوم در قلب همه کسانی که از نظر نژادی مورد تبعیض قرار گرفتند و زمانی به عنوان دیگری برچسب خورده بودند، حک شده است. این مطالعه با تمرکز بر اصطلاحات مورد استفاده برای توصیف سیاهپوستان و تصویری که از آن ها در زمان های مختلف ارائه شده، به این نتیجه می رسد که مفاهیمی مانند اومانیسم سعی در ارائه تعاریف ایده آلیستی از انسان داشته است. این تعاریف، منجر به اقدامات منفی و مضر علیه برخی از جوامع شده، و با استفاده از خود مفهوم اومانسیم ، تلاش شده این اقدامات توجیه شوند. پسا انسان گرایی (پسا اومانیسم) به ما کمک می کند تا از آن تعاریف محدود دور شویم و از آنها فراتر برویم و به آینده ای امیدوار باشیم که در آن غیریت بهتر قابل تحمل می باشد.
تصویر سیاهان: بررسی نشانه های گرفتن صفات انسانی از شخصیتهای سیاه در رمان های منتخبی از قرن 17 تا 21
Humanism, black characters, Humanize, Posthumanism, Christianity, colonization