پیشبینی اختلالات طیف اوتیسم بر مبنای عوامل سیستم سازی و همدلی در دانشجویان دختر و پسر
مریم آریان
علوم تربیتی و روانشناسی
۱۴۰۱
۷۸ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
روانشناسی گرایش: بالینی
۱۴۰۱/۰۹/۲۶
هدف از انجام این پژوهش پیشبینی اختلالات طیف اوتیسم بر مبنای بهره سیستم سازی و همدلی است که به دنبال تعیین رابطه علی همدلی و سیستمی سازی با متغیر طیف اختلالات اوتیسم است؛ و از سویی با سنجش بهره همدلی و سیستمی سازی در دو گروه دانشجویی دختر و پسر به دنبال مطالعه تفاوتهای دو گروه بود. جامعه هدف این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دوره کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی در ترم تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ (واحد تهران شمال) شهر تهران بود. نمونه آماری شامل ۲۰۰ دانشجو (۱۰۰ دختر و ۱۰۰ پسر) از جامعه مذکور بود که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی، از اعضای جامعه موردمطالعه انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سنجش دامنه اوتیسم بزرگسال٬ پرسشنامه همدلی EQ و سیستم سازی SQ برای جمعآوری دادهها بود. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای کیفی از آمار توصیفی و دادههای کمی از آمار استنباطی روش تحلیل مسیر و t دو نمونه مستقل استفاده گردید. نتايج نشان داد که بهره سیستمی سازی بر اختلالات طیف اوتیسم در دانشجویان تأثیر معناداری دارد اما اختلالات طیف اوتیسم با بهره همدلی در دانشجویان اثر معناداری ندارد. همچنین تفاوت گروههای مستقل نشان داد که شیوع اختلالات طیف اوتیسم در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری ندارد؛ اما بهره سیستمی سازی در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری دارد و در دانشجویان پسر بیشتر از دختران است. همچنین بهره همدلی در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری نشان نداد.
The purpose of this research was to predict autism spectrum disorders based on systemization and empathy factors in male and female students of Tehran in the academic year of 2021-2022. The target population of this research included all male and female undergraduate students of Islamic Azad University (North Tehran Branch) in Tehran. The statistical sample included 200 students (100 girls and 100 boys) from the mentioned society, who were selected from the members of the studied society using random sampling method. The current research with a quantitative approach, a descriptive strategy and a predictive tactic based on causal relationships, seeks to determine the causal relationship of empathy and systemization with the variable of the spectrum of autism disorders. On the other hand, by measuring the benefit of empathy and systemization in two groups of male and female students, it seeks to study the differences between the two groups. The research tools included the adult autism range measurement questionnaire, the empathy quotient (EQ) questionnaire and the systematization quotient (SQ) were used to collect data. In order to analyze the data in this research, the methods of inferential statistics, path analysis and t-test of two independent samples were used. The results showed that systemization factors have a significant effect on autism spectrum disorders in students (P = 0.002 < 0.05 and β = 0.233)., but autism spectrum disorders have no significant effect on empathy in students (P = 0.270 > 0.05). Also, the difference between the independent groups showed that there is no significant difference in the prevalence of autism spectrum disorders in male and female students (P = 0.492 > 0.05). However, there is a significant difference between the factors of systematization in male and female students (P = 0.000 < 0.05), and it is more in male students than in female students. Also, empathy interest in male and female students did not show any significant difference (P = 0.309 > 0.05). Therefore, the findings indicated that probably other variables such as having communication skills reduce the difference in empathy benefit in gender and moderate the effect of empathy on autism spectrum disorders.
Prediction of Autism Spectrum Disorders based on Systemizing and Empathizing in male and female students