پ۲۵۳۴۴
per
نقش پیش‌بینی کنندگی عوامل رفتارهای انگیزشی بر میزان مشارکت ورزش در خانه و باشگاه و رابطه آن با میزان اضطراب در دوره همه‌گیری ویروس کووید-19
ندا علیزاده ینگی‌کند
تربیت بدنی و علوم ورزشی
۱۴۰۰
۸۱ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
تربیت بدنی
۱۴۰۰/۰۶/۲۹
هدف تحقیق حاضر بررسی نقش پیش‌بینی کنندگی عوامل رفتارهای انگیزشی بر میزان مشارکت ورزش در خانه و باشگاه و رابطه آن با میزان اضطراب در دوره همه‌گیری ویروس کووید-19 می‌باشد. تحقیق حاضر یک مطالعه مقطعی است. براساس هدف، از نوع کاربردی می‌باشد و از نظر روش، جزو تحقیقات توصیفی - پیمایشی است که به صورت همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دختر و پسر تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز می‌باشد. تعداد دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 400- 1399، تعداد 383 نفر می‌باشد که با استفاده از جدول کوکران تعداد 181 نفر دانشجو تربیت بدنی به روش نمونه‌گیری گلوله برفی، انتخاب شدند. روش اجرای پژوهش حاضر مرور بهترین شواهد است. منابع شامل مقالات و سایت‌های معتبر می‌باشند که برای مطالعات کتابخانه‌ای و نکته برداری مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از کتاب‌ها، نشریات و مجلات علمی موجود در کتاب‌خانه‌های مختلف جهت گردآوری اطلاعات در زمینه مبانی نظری و ادبیات تحقیق موضوع استفاده شد. پس از آن پرسشنامه‌ها به صورت الکترونیکی (پرسشنامه آنلاین) در اختیار دانشجویان قرار گرفت، در پژوهش حاضر از سه پرسشنامه استاندارد پرسشنامه رفتارهای انگیزشی (SMS-6) پل لیتر و همکاران (1995)، پرسشنامه مشارکت ورزشی عریضی (1385) و پرسشنامه اضطراب کرونا (1399) استفاده شد. در نهایت پرسشنامه‌ها و داده‌های پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل داده‌ها قرار گرفت که برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری رگرسیون چندگانه و آزمون همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد که تمام ابعاد اضطراب کرونا (اضطراب جسمانی و روانی)، توانایی پیش‌بینی بیش از 26 درصد از میزان مشارکت ورزش در خانه و باشگاه در دوره همه‌گیری ویروس کرونا را دارد (05/0>P). همچنین تمام عوامل رفتارهای انگیزش ورزشی (بی‌انگیزگی، انگیزه درونی، انگیزه بیرونی، تنظیم خودپذیر، تنظیم آمیخته با مشارکت ورزشی، تنظیم درون فکنی‌شده)، توانایی پیش‌بینی بیش از 61 درصد از میزان مشارکت ورزش در خانه و باشگاه در دوره همه‌گیری ویروس کرونا را دارند (05/0>P). بین مشارکت ورزش در خانه و باشگاه با میزان اضطراب کرونا در دوره همه‌گیری ویروس کرونا ارتباط منفی معنادار (413/0-=r و 003/=P) و نیز بین مشارکت ورزش در خانه و باشگاه با میزان مشارکت ورزشی در دوره همه‌گیری ویروس کرونا (483/0=r و000/=P)، ارتباط مثبت معناداری وجود دارد (05/0>P). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که رفتارهای انگیزه ورزشی، کلید انجام هر کار و فعالیتی به شمار می‌رود و می‌تواند رفتارهای افراد را تحریک، تقویت و هدایت کند و یا موجب کنترل و توقف آن شود.
The aim of this study was to investigate the predictive role of motivational behavior factors on sport participation at home and club and its relationship with anxiety in covid-19 epidemic period. The present study is a cross-sectional study. According to the purpose, it is of applied type and in terms of method, it is one of the descriptive-survey researches that was done in a correlational manner. The statistical population includes all male and female students of physical education and sports sciences in the Faculty of Physical Education and Sports Sciences of Tabriz University. The number of physical education students at the University of Tabriz in the academic year 1399-400 is 383 people. Using the Cochran table, 181 physical education students were selected by snowball sampling method. The method of conducting the present study is to review the best evidence. Sources include reputable articles and sites that were reviewed for library studies and note-taking. Also, books, journals and scientific journals available in different libraries were used to collect information on the theoretical foundations and literature of the research topic. After that, the questionnaires were provided to students electronically (online questionnaire). In the present study, out of three standard questionnaires, the motivational behaviors questionnaire (SMS-6) by Paul Littier et al. (1995), the sports participation questionnaire Arizi (2006) and the anxiety questionnaire. Corona (2020) was used. Finally, the questionnaires and questionnaire data were analyzed. Multiple regression and correlation test were used to analyze the data. The results showed that all dimensions of coronary anxiety (physical and mental anxiety) have the ability to predict more than 26% of home and club exercise participation during the coronavirus epidemic (P<0.05). Also, all factors of sports motivation behaviors (motivation, intrinsic motivation, extrinsic motivation, self-regulation, mixed participation with sports participation, implanted regulation), have the ability to predict more than 61% of home and club sports participation during the coronavirus epidemic (P<0.05). Negative, inverse and significant relationship between participation in home and club sports with corona anxiety during coronavirus epidemic (r=-0.413 and P= 0.003) and also between participation in home and club sports with the participation of sports in the period corona virus epidemic (r=0.483 and P=0.000), there is a positive, direct and significant relationship (P<0.05). Therefore, it can be concluded that sports motivational behaviors are the key to doing any work and activity and can stimulate, strengthen and guide people's behaviors or cause it to be controlled and stopped
The Predictive Role of Motivational Behavior Factors on Sport Participation at Home and Club and Its Relationship with Anxiety in Covid-19 Epidemic Period
علیزاده ینگی‌کند،
ندا
تهيه کننده
اسکندرنژاد،
قیامی راد،
مهتا
امیر
استاد راهنما
استاد مشاور
تبریز
