ساماندهی محله شمسآباد تبریز با رویکرد ارتقاء امنیت
الناز فرشاد
عمران
۱۴۰۰
۲۰۴ص.
سی دی
دکتری
شهرسازی ـ گرايش طراحی شهری
۱۴۰۰/۱۱/۲۸
امروزه به دلیل گسترش روزافزون جرائم شهری و تأثیر غیرقابل انکار محیطهای مصنوع بر آن، ارائه راهکارهای مبتنی بر طراحی شهری مناسب و فضاهای امن، یکی از ضرورتهای ساماندهی و طراحی بافتهای شهری است. بافتهای فرسوده به علت ویژگیهای خاص خود از نظر فعالیتی و کالبدی، بستری مناسب برای رشد و شکلگیری مکانهای جرم خیز هستند و همین طور به علت عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق، زمینه لازم برای آسیبهای اجتماعی را فراهم آوردهاند. محله شمسآباد دارای مشکلات حاد در زمینه وقوع جرائم و گستردگی آن میباشد که عدم توجه مسئولان و ترد شدن از سوی جامعه باعث تشدید این معضل شده است. در این پژوهش سعی بر آن است تا با استفاده از نتایج حاصل از پرسشنامه که توسط ساکنان تکمیل خواهد شد، ضمن شناسایی معضلهای منطقه مورد بررسی، عوامل محیطی مؤثر بر ایجاد آن نیز شناسایی شده و راهکارهای طراحی شهری مناسب ارائه شود. هدف از این پژوهش، ساماندهی محله شمسآباد جهت ارتقای کیفیت زندگی و افزایش امنیت و کاهش جرم و جنایت است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی است که ابتدا جمعآوری اطلاعات با استفاده از روش تحقیق کتابخانهای انجام شد و سپس با بهرهگیری از تحقیق کمی و پرسشنامه به بررسی موضوع پرداخته شد. پس از آن با به کارگیری رویکرد CPTED زمینه لازم برای کاهش جرایم فراهم گردید. بر اساس نتایج تحقیق همه شاخصهاى كالبدى – خدماتی، اجتماعی- معنایی و سامان دهی محله داراى رابطه معنادارى با متغير وابسته امنیت محله شمسآباد تبریز ميباشند و به ترتيب شاخصهاى کالبدی- خدماتی (645/٠)، اجتماعی- معنایی با (555/0) و شاخص سامان دهی محله با (501/0) از بيشترين تا كمترين تأثير را بر متغير وابسته دارا ميباشند.
Abstract Today, due to the increasing spread of urban crime and the undeniable impact of artificial environments on it, providing solutions based on appropriate urban design and safe spaces is one of the necessities of organizing and designing urban textures. Worn region, due to their special characteristics in terms of activity and physicality, are a suitable case for the growth and formation of crime scenes, and also due to lack of attention and loss of sense of belonging, have provided the necessary ground for social harm. Shams Abad neighborhood has acute problems in the field of crime and its extent, which has been exacerbated by the lack of attention of officials and the sensitivity of society. In this research, using the results of the questionnaire that will be completed by residents, while identifying the problems of the study area, environmental factors affecting its creation are identified and appropriate urban design solutions are provided. The purpose of this study is to organize Shams Abad neighborhood to improve the quality of life and increase security and reduce crime. This research is a descriptive-analytical method. First, information was collected using library research method and then the subject was studied using quantitative research and a questionnaire. Then, using the CPTED approach, was prepared to reduce crimes. According to the research results, all physical-service, sociol-semantic and neighborhood organization indices have a significant relationship with the dependent variable of security in Shams Abad neighborhood of Tabriz, and respectively, physical-service (0.645), sociol-semantic indices with (0.555) and neighborhood organizing index with (0.501) have the most to the least effect on the dependent variable.
Organizing Shams Abad Neighborhood of Tabriz with the Approach of Improving Security