پ۲۵۷۷۴
per
بررسی تعداد کپی‌های رتروویروس اندوژن انسانی (HERV-W) در مبتلایان به پمفیگوس ولگاریس
هانیه سمساری
علوم طبیعی(پردیس)
۱۴۰۰
۱۰۳ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
ژنتیک
۱۴۰۰/۰۶/۲۳
پمفیگوس، گروهی از درماتوز‌های مزمن، عودکننده و بالقوه کشنده خودایمنی می‌باشد که به‌واسطه آنتی‌بادی IgG و با ازدست‌رفتن اتصالات سلولی در اپیدرم، باعث ایجاد تاول و ضایعات پوستی می‌شود. توالی‌های رتروویروس‌های درون‌زای انسانی (HERVs) و محصولات آن‌ها (شامل RNA، DNA سیتوزولی و پروتئین‌ها) می‌توانند در خودایمنی نقش ایفا کنند. این موضوع که نسخه‌های HERV-W env، تا چه حد ممکن است در بیماریزایی پمفیگوس دخیل باشند، همچنان نا‌مشخص است. این مطالعه با هدف بررسی سطوح نسبی DNA نسخه‌های HERV-W env در بیماران پمفیگوس ولگاریس (PV) در مقایسه با افراد سالم انجام شد. برای این منظور، 31 بیمار و افراد سالم همسان از نظر سن و جنس وارد مطالعه شدند. سپس سطوح نسبی DNA نسخه‌های HERV-W env توسط qPCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی، در سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs) بیماران و گروه‌های کنترل ارزیابی شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که سطوح DNA نسبی نسخه‌های HERV-W env در بیماران به طور قابل‌توجهی بالاتر از گروه شاهد بود (86/0±67/1 در مقابل 75/0±17/1؛ 02/0=P ). در بین نسخه‌های HERV-W env بیماران زن و مرد تفاوت معنی‌داری وجود داشت( 001/0=P) . همچنین، هیچ ارتباطی بین تعداد کپی HERV-W env و شروع بیماری دیده نشد(19/0=P )با توجه به داده‌های به‌دست‌آمده، هیچ رابطه‌ای بین تعداد کپی HERV-W env و سطوح سرمی Dsg-1 (19/0=P ) و Dsg-3 (76/0=P )یافت نشد. یافته‌های ما نشان‌دهنده ارتباط مثبت بین سطح نسبی کپی نامبر DNA HERV-W env و بیماری پمفیگوس ولگاریس است. ارتباط کپی ها و پاتوژنز پمفیگوس با شدت بالینی مستلزم مطالعات بیشتر بر روی نسخه های HERV-W env در PBMC ها به عنوان نشانگر زیستی برای PV است.
Abstract:Pemphigus is a group of chronic, recurrent, and potentially lethal autoimmune dermatoses that cause blisters and skin lesions caused by IgG antibodies and the loss of cellular connections in the epidermis. Human endogenous retrovirus sequences (HERVs) and their products (including RNA, cytosolic DNA, and proteins) can play a role in autoimmunity. The extent to which HERV-W env copy numbers may be involved in the pathogenesis of pemphigus has not yet been determined. The aim of this study was to evaluate the relative DNA levels of HERV-W env versions in patients with pemphigus vulgaris (PV) compared with healthy individuals. For this purpose, 31 patients and Age- Gender matched healthy individuals were included in the study. Then the relative DNA levels of HERV-W env copy numbers were evaluated by qPCR using specific primers in peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) of patients and control groups. The results showed that the relative DNA levels of HERV-W env versions in patients were significantly higher than the control group (1.67 0. 0.86 vs. 1.17 0. 0.75; p = 0.02). There was a significant difference between HERV-W env versions of male and female patients (p = 0.001). Also, no correlation was found between the number of copies of HERV-W env and disease onset (p = 0.19). According to the obtained data, no relationship was found between the number of copies of HERV-W env and serum levels of Dsg-1 (p = 0.86) and Dsg-3 (p = 0.76). Our findings indicate a positive association between HERV-W env. Copies and pathogenesis of pemphigus The association with clinical severity requires further studies on HERV-W env versions in PBMCs as biomarkers for PV.
Study of DNA Copy Number Human Endogenous Retrovirus-W (HERV-W) in Pemphigus Vulgaris Patients
سمساری،
هانیه
تهيه کننده
بابایی،
کریمی،
اسماعیل
عباس
استاد راهنما
استاد راهنما
تبریز
