پ۲۵۵۵۸
per
ارزیابی تاثیر القای بیان miR-138 و اثر هم‌افزایی آن با Paclitaxel در مهار رشد، مهاجرت و القای آپوپتوز در رده سلولی سرطان مثانه (EJ138)
مهتاب کدخدائی دولت آباد
علوم طبیعی(پردیس)
۱۴۰۰
۸۵ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
ژنتیک
۱۴۰۰/۰۶/۲۸
زمینه: سرطان مثانه نهمین سرطان شایع و سیزدهمین عامل مرگ و میر، در سراسر جهان است. یکی از داروهای شیمی درمانی متداول در درمان سرطان مثانه، پاکلی‌تاکسل است که ایجاد مقاومت دارویی و عوارض جانبی شدید در برابر این دارو، از موانع مهم و مطرح در درمان موثر سرطان مثانه به حساب می‌آیند. امروزه، درمان ترکیبی (Combination therapy) به عنوان روش درمانی جدید برای غلبه بر مقاومت دارویی در سرطان مثانه مطرح شده است. مطالعات اخیر نشان داده است که microRNAها به عنوان تنظیم‌کنندگان اصلی فرآیندهای سلولی، در ترکیب با داروهای شیمی درمانی می‌توانند سبب افزایش حساسیت سلول‌های سرطانی به داروهای شیمی درمانی و سبب کاهش دوز موثر دارو شوند. این پروژه، با هدف درک نقش بالقوه و مکانیسم مولکولی miR-138-5p در ترکیب با داروی پاکلی‌تاکسل در سلول‌های سرطان مثانه انجام شد. مواد و روش کار: سلول‌های EJ138 سرطان مثانه به صورت جداگانه و در ترکیب باmimic microRNA های miR-138-5p و داروی پاکلی‌تاکسل تیمار گردیدند. میزان رشد و بقای سلولی با تکنیک MTT، میزان مهاجرت سلولی با تست Wound Healing Assay و میزان آپوپتوز سلولی با استفاده از دستگاه فلوسایتومتری و رنگ‌آمیزی DAPI مطالعه شد. همچنین میزان تغییر بیان ژن‌های درگیر در رشد، مهاجرت، آپوپتوز و مقاومت دارویی از قبیل SIRT1، c-Met و MDR1 توسط تکنیک qRT-PCR بررسی شدند.نتایج: نتایج حاصل از این پژوهش اثر هم‌افزایی miR-138-5p و داروی پاکلی‌تاکسل را در مهار ویژگی‌های سرطانی سلول‌های EJ138 نشان داد. افزایش بیان miR-138-5p باعث مهار رشد سلول‌های EJ138 سرطان مثانه و افزایش حساسیت آن‌ها به داروی پاکلی‌تاکسل شد. علاوه بر این، کاهش قابل توجه در میزان مهاجرت سلولی، افزایش آپوپتوز و کاهش میزان بیان ژن‌های SIRT1، c-Met و MDR1 در گروه‌های ترکیبی در مقایسه با miR-138-5p و پاکلی‌تاکسل به تنهایی، مشاهده شد. نتیجه‌گیری: افزایش بیان miR-138-5p می‌تواند از طریق مهار بیان ژن‌های SIRT1، c-Met و MDR1 به عنوان تارگت‌های مستقیم و غیرمستقیم، موجب مهار رشد، مهاجرت، القای آپوپتوز و افزایش حساسیت سلول‌های EJ138 سرطان مثانه به داروی پاکلی‌تاکسل شود. با توجه به اطلاعات بدست آمده، درمان ترکیبی miR-138-5p و داروی پاکلی‌تاکسل می‌تواند به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده در درمان سرطان مثانه در نظر گرفته شود.
Background: Bladder cancer is the ninth most common cancer and the thirteenth most common cause of cancer death worldwide. One of the most common chemotherapy drugs used to treat bladder cancer is Paclitaxel, which the development of chemoresistance and severe side effects against this drug is a crucial obstacle in the effective treatment of bladder cancer. Nowadays, combination therapy has emerged as a new treatment for overcoming chemoresistance in bladder cancer. Recent studies have shown that microRNAs, as the main regulators of cellular processes, in combination with chemotherapy drugs could increase the sensitivity of cancer cells to chemotherapy drugs and reduce the efficient dose of the drug. This investigation was aimed to explore the potential role and molecular mechanism of miR-138-5p in combination with Paclitaxel in bladder cancer cells. Methods: Bladder cancer EJ138 cells were transfected with miR-138-5p mimics and treated with Paclitaxel in a combined manner or separately. The cell proliferation and migration were detected using MTT assay and Wound Healing Assay, respectively, and cell apoptosis was assessed using flow-cytometry and DAPI staining. Also, the expression levels of genes involved in growth, migration, apoptosis, and drug resistance, including SIRT1, c-Met, and MDR1, were assessed by qRT-PCR. Results: The obtained results demonstrated the synergistic effect of miR-138-5p and Paclitaxel in inhibiting the cancerous characteristics of EJ138 cells. Upregulation of miR-138-5p in bladder cancer EJ138 cells suppressed cell proliferation and increased their sensitivity to Paclitaxel. Furthermore, a significant decrease in cell migration, increased apoptosis and decreased expression levels of SIRT1, c-Met, and MDR1 genes were observed in the miR-138-5p+Paclitaxel combination group compared with the miR-138-5p transfected group or Paclitaxel treated group alone. Conclusion: Upregulation of miR-138-5p could inhibit the bladder cancer EJ138 cells proliferation and migration, increase apoptosis and sensitize these cells to Paclitaxel via downregulation of SIRT1, c-Met, and MDR1 genes as direct and indirect targets. As a result, combination therapy with miR-138-5p and Paclitaxel could be considered as a promising strategy in the treatment of bladder cancer.
Evaluation the effect of inducing miR-138 expression and its synergistic effect with Paclitaxel on growth and migration inhibition, and apoptosis induction in bladder cancer cell line (EJ138)
کدخدائی دولت آباد،
مهتاب
تهيه کننده
صفرعلیزاده،
برادران،
حقی،
رضا
بهزاد
مهدی
استاد راهنما
استاد مشاور
استاد مشاور
تبریز
