اثر تیمار پس از برداشت سرکه سفید بر عمر گلجایی و برخی صفات فیزیولوژیکی گل شاخه بریده رز رقم ساورین (Sovereign)
سمیرا زینی نژاد موثق
کشاورزی
۱۴۰۰
۶۶ص.
سی دی
کارشناسی ارشد
علوم باغبانی گرایش گیاهان زینتی
۱۴۰۰/۱۱/۱۹
به دلیل بروز تنش آبی در طول دوره پس از برداشت گل های بریده رز، عمر گلجایی کوتاه آنها یکی از مشکلات اساسی نگهداری گل های بریده می باشد. تلاش های بسیاری برای افزایش عمر ماندگاری شاخه بریده با استفاده از روش ها و ترکیبات مختلف شده است. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر محلول¬ سرکه سفید به عنوان یک ترکیب ضدمیکروبی و ساکارز به عنوان منبع انرژی بر عمر گلجایی و برخی از ویژگی¬های فیزیولوژیکی گل های شاخه بریده رز انجام گرفت. این آزمایش در آزمایشگاه بیولوژی پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه تبریز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور سرکه سفید در غلطت¬های (صفر، 5 و 10 میلی مولار) و ساکارز در غلظت های (صفر، 1 و 2 درصد) در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش پارامترهایی مانند عمر گلجایی، جذب محلول، وزن تر نسبی شاخه، قطر گل، هدایت روزنه¬ای برگ¬ها، محتوای نسبی آب گلبرگ و برگ، پتانسیل آب گلبرگ، شاخص کلروفیل برگ، فلورسنس کلروفیل برگ، میزان مواد جامد محلول گلبرگ، نشت یونی برگ و گلبرگ و شاخص پایداری غشاء مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد کاربرد سرکه سفید 5 میلی مولار و ساکارز با غلظت 1 درصد سبب افزایش عمر گلجایی، وزن تر نسبی شاخه، میزان جذب محلول، محتوای نسبی آب برگ، پتانسیل آب برگ، فلورسانس کلروفیل و شاخص کلروفیل برگ شد. در این آزمایش هیچکدام از ترکیب های تیماری سرکه سفید و ساکارز تاثیر معنی داری روی صفات قطر گل، نشت یونی و شاخص پایداری غشاء نشان ندادند. ترکیب تیماری 5 میلی مولار سرکه سفید و 1 درصد ساکارز میزان صفات وزن تر نسبی شاخه و میزان جذب محلول و ترکیب تیماری 5 میلی مولار سرکه سفید و 2 درصد ساکارز میزان فلورسانس کلروفیل را در مقایسه با شاهد با اختلاف معنی داری افزایش داد. بیشترین میزان محتوای نسبی و پتانسیل آب برگ در تیمار 2 درصد ساکارز و کمترین آن در شاهد ثبت گردید. تیمار 5 میلی مولار سرکه سفید با افزایش وزن تر نسبی شاخه و فلورسانس کلروفیل و تیمار 10 میلی مولار سرکه سفید با افزایش مواد جامد محلول باعث افزایش ماندگاری گل های بریده رز شدند. به طور کلی، در این آزمایش برای اولین بار مشخص گردید کاربرد سرکه سفید به عنوان ماده ضد میکروبی ارزان در ترکیب با ساکارز با بهبود برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گل های بریده رز باعث افزایش عمر ماندگاری آنها می شود.
Abstract: Due to water stress during the post-harvest period of rose cut flowers, their short flowering life is one of the main problems in maintaining cut flowers. Many attempts have been made to increase the shelf life of cut branches using various methods and combinations. The aim of this study was to investigate the effect of foliar application of white vinegar as an antimicrobial compound and sucrose as an energy source on flowering life and some physiological characteristics of cut flowers of rose. This experiment was performed in the laboratory of post-harvest biology of the Department of Horticulture, University of Tabriz in a completely randomized design with two factors of white vinegar in concentrations (zero, 5 and 10 mM) and sucrose in concentrations (zero, 1 and 2). Percent) was performed in three replications. In this experiment, parameters such as flowering life, solution uptake, relative fresh weight of branches, flower diameter, leaf stomatal conductance, relative petal and leaf water content, petal water potential, leaf chlorophyll index, leaf chlorophyll fluorescence, soluble solids content Petals, ion leaf and petal leakage and membrane stability index were evaluated. The results showed that application of 5 mM white vinegar and sucrose with a concentration of 1% increased flowering life, relative fresh weight of the branch, solution uptake, relative leaf water content, leaf water potential, chlorophyll fluorescence and leaf chlorophyll index. In this experiment, none of the white vinegar and sucrose treatments showed a significant effect on flower diameter, ion leakage and membrane stability index. The treatment combination of 5 mM white vinegar and 1% sucrose increased the relative fresh weight of the branches and the amount of solution uptake and the treatment combination of 5 mM white vinegar and 2% sucrose increased the chlorophyll fluorescence by a significant difference compared to the control. The highest relative content and potential of leaf water were recorded in 2% sucrose treatment and the lowest in control. 5 mM treatment of white vinegar with increasing relative fresh weight of shoots and chlorophyll fluorescence and 10 mM treatment of white vinegar with increasing soluble solids increased the shelf life of cut flowers of roses. In general, in this experiment, for the first time, it was found that the use of white vinegar as a cheap antimicrobial agent in combination with sucrose, improves their shelf life by improving some physiological properties of rose cut flowers.
Effect of post-harvest white vinegar treatment on vase life and some physiological characteristics of cut rose flowers cv. Sovereign rose