مقایسه دو مدل فرسایش MPSIAC و RUSLE با استفاده از دادههای دورسنجی و GIS مطالعة موردی زیرحوضه اوجانچای
/مهدی مومیپور
: دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
۱۰۴ص
چاپی
بصورت زیرنویس
فاقد اطلاعات کافی
کارشناسیارشد
رشته سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی
۱۳۸۳/۰۹/۰۴
تبریز
در این مطالعه میزان فرسایش خاک در حوضة اوجانچای با اجرای دو مدل MPSIAC و RUSLE و استفاده از تکنیکهای دورسنجی و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) محاسبه شده است .هدف از این مطالعه، مقایسة این دو مدل و ارزیابی کارآیی فنآوریهای دورسنجی و GIS در مطالعات و مدلسازی فرسایش خاک بود .عوامل مؤثر در این مدلها با استفاده از نقشه زمینشناسی منطقه، نقشه توپوگرافی منطقه، تصویر ماهوارهای سنجندة TM ماهوارة لندست، دادههای ایستگاههای هواشناسی و هیدرومتری تهیه و با تلفیق و تجزیه و تحلیل مکانی آنها در محیط GIS نقشههای نهایی فرسایش و رسوبدهی حوضه بدست آمده است .نتایج نشاندهنده این واقعیت است که حوضه دارای فرسایش متوسط تا شدید میباشد و از این رو انجام اقدامات حفاظتی در منطقه به منظور مقابله با فرآیند فرسایش ضروری به نظر میرسد .نتایج نهایی تحقیق مبین این واقعیت است که مدل MPSIAC در شرایط محیطی حوضه مورد مطالعه، نتایج قابل قبولتری نسبت به مدل RUSLE بدست میدهد .مدلهای طراحی شده، کارآیی تکنیکهای دورسنجی و GIS را در مطالعات فرسایش خاک به اثبات میرساند
In this study, two soil erosion models (MPSIAC and RUSLE) are compared in Ojan Chai catchment, Iran. Also, using Remote Sensing and GIS techniques in soil erosion studies has been evaluated. The factors that are applied in models were obtained using geological map, topographical map, TM satellite imagery data, meteorological and hydrometric stations data. Overlaying and spatial analysis of maps in a GRID GIS results in final erosion and sediment yield maps of the catchment. The results show that the MPSIAC model makes better results than the RUSLE model in this catchment. Using Remote Sensing and GIS are advised in such studies